oysa bir düþün daha güzel olmaz mýydý diye baþlayan cümlelere mahkum olmuþuz
her þeyimiz her yerimiz daha güzel olmaz mýydý?
biz,bizden ibaret kalabilseydik eðer
ya da herþey sade bi kývamýn homojenliðinde,köy yerinde bir çay tadýnda kalabilseydi
durabilseydi zaman
veya bize ait olabilseydi
ama olmadý
ademoðlu kendi yaptýðý caddelerde bulamaz oldu huzurun týlsýmýný
þu güzelim Ýstanbul'da martýlar bile gülmüyor artýk eskisi gibi
ve gökyüzü sandýðýmýz yerden binalar geçip duruyor
yeþil,iki bankýn arasýnda sýkýþmýþ
can veriyor asfalta düþen her yaðmur damlasý
insan hep yorgun
hep atak,hareketli
annemizin elini býraktýk mý baþlýyoruz dört nala,dizginlerimizden boþanmýþcasýna koþmaya
ve toprak olana kadar sadece koþuyoruz
yanýmýzdakine,önümüzdekine,koynumuzdakine dahi aldýrmadan
bir denklemi tamamlamaya koþuyoruz
hep bilinmeyenli ve asla çözümü olmayan
ceplerimiz dolup hayallerimiz sýð denizde karaya vururken aslýnda ölüyoruz
sonra yeni bir insan olup doðuveriyoruz
yeni insan
harcamak için KAZANIP kazanmak için HARCAYAN !