Ey zaman...
Karþýmda mý duruyorsun olanca haþmetinle?
Avuçlarýnda anýlarým,
Sana mý yeniliyor benim ateþten ruhum?
Dönüþü olmayan dehlizlere mi atýyorsun dilsiz kalbimi?
Ne kadar da acýmasýzsýn sen zaman!
Varolaný yok ettiðin...
Yok ettiðini kör kuyularda sakladýðýn...
Günlerce ve gecelerce anýlarý anlarla vurduðun...
Vurduðun ama öldürmediðin!
Zaman!
Çaresiz kaldýðým...
Zaman
Geri getiremediðim...
Acýtan, kanatan fakat öldürmeyen...
Zaman ölmeyen....
Ne hayatlar tükendi
Efendin kader, peþisýra geçip giden hoyrat günler...
Ýplik iplik dökülen her güne aylar,
Aylara yýllar...
Zaman! Ölümlü kaygýlarýmýn bitiþine kaç günbatýmý var?
Ne aþklar sonsuzluða karýþtý,
Gözümde yaþ, içimde telaþ...
Zaman gideni geri ver,
Ver bana anýlarýmý ya da sevgiliden bir haber gönder...
Yaþatma hicraný her daim,
Sendedir her derdin ilacý
Yine sendendir bu onmaz kanlý acý!
Gecede ay, gökte yýldýz, denizde yakamoz...
Bende kasvet, bende hiddet
Bende daðlar eriten ölümsüz hasret!
Yürekte kordan fýrtýna,
Lal ki bu yürek anlaþýlmaz konuþsa da!
Bellek bir deli avare, dünde tutsak yarýna yasak
Bellek en gizli günah þimdi!
Ne zaman biter bu esaret, bu hasret, bu hiddet?
Ne zaman durur avare bellek?
Bilirim...
Bitse de ömür, gitse de sevgili...
Tükense bile her hoyrat an
Tükenmez yürekler aðlatan katil zaman..!