Hrant”a 1 gün kala..

Erken kalktým bugün
kahvemi erken içtim,
Sabahýn sonsuzluk veren
ölümsüzlük veren kokusunu içime çekerek,
þükrettim uzun zaman sonra..
Çocuklar servis bekliyordu kapýda,
Okula gidip büyük adam olmak için, demokrasi için
gelecek güzel günler için..

Sabahýn en güzel saatleri, güneþ tam ortadayken
Gülmek geldi içimden,
Okul servisi bekleyen çocuklarý görünce..
ama kederliyim yeterince,
gülmek aðýr gelirdi yenik kalbime,

Sonra yol boyunca insanlarý izledim,
Arabalarý ve kalabalýðý..
Umutsuzluk akýyordu inadýna þehrimin yollarýnda,
Otobüs camýna yanaðýný dayamýþ bir kadýn,
Gözlerindeki sessizlikle gözlerimin ta derinine bakarken,
Sefilliði farkettim belki de..
Yarýn bir hüzün çökecek þehrimin üstüne,
Yarýn tam bir yýl olacak gittiðin günden bugüne,
Þehrim kan altýnda ve zan altýnda dolu bir yýl geçirdi
Ve katil dediler aþk þehrime,
Senin de aþýk olduðun þehrine..

Bu sabah son yazý’ný düþünerek,
Ve yol boyunca senin dilinde müzikler dinleyerek baþladým güne
Seni anlatýyorlardý uzun uzun,
Son yazý’ný okuyorlardý,
benim de birçok kez okuduðum gibi
Ve seni katledenlerden bahsedildi bir süre,
Seni vatan haini ilan edenlerden, yerde yattýðýnda sana gülümseyenlerden,

Güneþ tam gözbebeðime dokundu
Gözlerimde ince bir yenilgi gördüm aynada..
Yarýn 19’uydu ocaðýn,
Yarýn bayramýydý kafatasçýlarýn..

“Güvercin tedirginliðinde yüreðim”..
“Güvercinlere dokunmazlar ülkemde” diyordun,
Ama tanýmamýþtýn daha,
güvercin kanadýný koparan beyinlerin dünyasýný,
Farketmiþtin belkide ama kaçamamýþtýn uzaklara,
Seni bulamýyacaklarý diyarlara..
Semtimize hüzün çöktü yokluðunda
Ve fikirlerimize yalnýzlýk ve yoksulluk..

Senin ardýndan çok þey deðiþti bu topraklarda;
Katiller “ya sev ya terket” yazýlý arabalarla taþýndýlar mahkeme salonlarýna,
Ve Türk bayraðý önünde hatýra fotoðrafý çektirdi katil’le seni korumasý gereken üniformalýlar
Gururlu bakýþlarla,

Sonra mutlu oldu birçoðu,
gülümseme geldi yüzlerine sen kaybolunca..

Ve en can acýtaný neydi biliyormusun?
Þarkýlar yazýldý seni katledenlere, methiyeler dizildi,
Klipler yapýldý ve övünüldü kanlý ellerle
Fatih”ler Yasin”ler bitmez dediler karadenizde
Ve karadenize kara bir örtü örttüler piþkin dilleriyle
Ve “OZAN” dediler katilleri övenlere..

Yani bu kadar vahim üstad memleket senden sonra,
Senden önce de öyleydi sanýrým
Ve sen bu yüzden, doðru sözlerinden dolayý
kovuldun dokuz köyden,
Ardýndan aðýt yakarken milyonlar
Ve yürürken yüzbinler, tek bir ses yükseldi;
HEPÝMÝZ HRANT”ýz..
Evet hepimiz Hrant”ýz ve senin ardýndan insan olmayý istedik..

Bugün seni düþünerek baþaldým güne
Ve erken uyandým,
kahvemi içtim..
Yarýn senin için toplanacak insanlar,
Senin sözlerin hatýrlanacak,

Ve ben Ermeni deðilim, senin gibi deðilim
Ama senin fikirlerinin bilincindeyim
Ve yarýn kanlar içinde yattýðýn yerde dimdik olacaðým..

Yarýn vurucaklar seni,
Yarýn pusu kurucaklar demokrasiye..
Ama sen on’uncu köyde mutlusundur umarým ... saraç.. 18/01/08 harbiye