hani filmlerde
bir yýkým olur
önemli bir þeyin sonu gelir de
toparlanmak için gereken zamanýn akýþýný hýzlýca gösterirler ya…

ne kadar kolaydýr
o hýza ulaþmak
o film sayesinde
kýskanmamak mümkün mü?

mesela terk edilmiþ mahzun bir sevgilinin
tekrar gülümseyebilmesi için gereken zamaný
birkaç kareye bölüp, müziðe dökerler ya…

mesela annesi babasý ölen
-bundan böyle- ýssýz bir çocuðun
büyümesi için gereken zamaný
içini okumadan, sadece sayfalarýný çevirerek gösterirler ya…


“o bir tek filmlerde olur”
adýnda bir büyüdür bu…
zamanýn akýþý, zehrin akýþý o kadar hýzlýdýr ki,
iç çekmemek mümkün mü?

XXXXXXXXXXXXXXX

biz bu gerçek sandýðýmýz yerde
-kendi küçük sandýðýmýzda-
zamanýn sayfalarýný beðenmediðimizde
öyle hemen çevirebilme lüksüne sahip deðiliz

Her anýný yaþamak zorundayýz…

Ayni o filmdeki gibi,
bir kurtuluþ var…
o çocuk büyüyecek,
o sevgili gülümseyecek…
ama o ýstýraplý yolda da adým adým yürüyecek…

XXXXXXXX

þimdi yolun neresine geldim bilmiyorum
ama tam burda
“sandýðým“ýn içine
yaþýyor olmanýn mutluluðunu
koyuyorum…

XXXX

mümkün…