Kýþ sabahlarý üþürsün ,
Hani kalkarken yataðýndan
Buharý ile yürürsen beyaz sokaklarý
Kurþuni gökyüzü ... Bir kýþ günü ...
Ta ki ilk kar düþer ,
Duygularýn yükseldiði tepeye
Sonra aðlarsýn , düþmez gözyaþýn
Eller soðuktur , yalnýzsa ceplerde
Nefesini duyarsýn insanlarýn
Görürsün , yaþarsýn onlarý
Ama düþündüðünde
Buzullar kadar soðuktur kalbin
Ve eller kadar yalnýz
Güneþ gibi beklersin ilk çiçeðe ulaþacaðýný
Zaman geçer , bakarsýn kuþlar göçer
Zamaný gelmiþtir çýkmanýn ,
Uzanmanýn yeþile
Uzanýrsýn mavi üstünde
Ki onlarý mutlu eder
Ama korku saplanýr , hani ilk çiçek gibi
Yalnýz eller gibi ... Göçen kuþlar gibi ...
Yalnýz eller gibi ... Göçen kuþlar gibi ...
Bakarsýn , baktýkça ürperir için
Öyle ki görürsün , bir yalnýz sen varsýn
Yapayalnýz güneþe uzanmýþ...
Gece sanýr , korkarsýn
Ürperir için , korkarsýn ,
Geçerken tebessüm suratlarýnda
Ve anlarsýn , zamaný olmaz bir þeyin ...
Mevsimi yoktur sevginin

Ölüm... Çoðu zaman oda zamansýzdýr ,
ANLAMAZSIN!