Hayatýn yükseklerinde oturmuþ
Sanki çözebilecek gibi sorguluyorum
Deli , deli bakýyorum
Sokaklarýn boþ kalabalýðýna
Ya ben çok yükseðindeyim
Ya da hayat beni alçaltýyor

Koca bir kenti kalbinde taþýyor
Bu minik adanýn insanlarý
Biz geride kalamadýk
Onlar geri býrakamadý buralarý

Kim bilir kaçý kaçtý yaðmurundan
Kaçý gördü damlalarýný
Umutsuz aðlarken bu þehir
Dön de bak , ölmüþ üstünde biz varýz
Yalanlarýmýz...

Þimdi ne kadar yükseðinde olursan ol
Yere yakýnsýn.
Çünkü tek yolu var uçmanýn
Yalanlarýn seni yerin dibi ederken
Ya hayatý da kandýracaksýn , ki kim baþarmýþ
Ya da tertemiz kalbin sahibi olacaksýn.

Bir kez daha bak , nerdesin ?
Hala yüksekteyim diyorsan
Orada olduðunu sanýyorsan
Boðazýna kadar toprak çekmiþ seni.
Ölüyorsun.