III. Nefes



Kayýp gitme artýk düþlerimden.
Uzaklaþan her bir görüntüyü
Kavþaklarda izliyorum.
Her dönemeçte koþuyorum,
Yok, kayboluyorsun...

Kum fýrtýnasý günler
Uçuþup kayboluyor ard arda
Ve solgun, sarý.
Beni yetim býrakýyorsun
Bir hevesin elinde piç oluyorum.

Þehirlerin köprülerinden geçiyorum
Hepsi tanýdýk
Bir rüya seyyahýyým,
Derken kirpiklerini eðiyor ince bir acý
Bildikçe sýzým oluyorsun.

Aklýmýn odalarýna tüneller kazýyorum
Kolaçan ediyorum dört bir yaný
Kirli ve utangaç oluyorum.
Issýz bir þehrin insafýna kaldým
Bilmiyorsun.

Kuru ve çatlak her köþe
Gündüz deðil azap gibi bir kýþ
Ayazý içimde buza kesiyor
Ve ayný kavþakta izlerini buluyorum.
Gene mi gidiyorsun?

Sözcüksüz tanýmlamalar zinciri
Ýzahý yok iþte
Ayný köþede bildiðim kavþakta
Kaybolmadan az evvel
Beni kurþuna diziyorsun
Celladýma hiç kinim yok
Çok önce baðýþladým diyorum
Ellerinin insafýna kalýyorum.

Sustuðum acýlar konuþuyor þimdilerde
Bilmediðim bir dil oluyor
Beyhude bir çevirme telaþý
Belki de öldüm çoktan
Avuçlarýmdaki soðuk toprak
Delilidir, belki.

Koyup gittiðin her köþe baþýnda
Her þehre, köprüye kýrýlýyorum
Bir þehir çocukluðum oluyor
Büyümeye kalýyorum.
Geçmiþi kundaklýyorum
Eþgalleri yakýyorum
Hafýzamda bir bir.

Þimdilerde kaldým ya burada
Ýçimde geç kalmýþ bir mezarcý telaþý
Kýstýrýldým diyorum
Dört yaným duvar
Döndükçe kanýyorum.
Bir kavþakta izlerini arýyorum
Dikiþ tutmuyor tenim.

Beni öylece býrakýyorsun ya
Dönemeçlerin bir yerinde
Kayboluyorsun ya, kendimden düþüyorum ya,
Dönüþüyorum ya bilmediðim herþeye karýþýrken;
Anladým.

Ýzi kalýr herþeyin
Bi'kaç geçmiþ, yerine oturmayan söküklerin
Kayan her yýldýzýn boþluðu ordadýr
Bazen bir rüya sebebi olur
Ne diyeyim, herþey yolundadýr belki de.
Böyle iyidir...


3
2
1
Tekrar ve tekrar
Bilindik dönemeç
Bu sefer kapalý gözlerim
Ben görmeden...
Öylece git
Usulca.