Susacaksýn beni görünce
Gözlerini yakan ince perdecikle
Duracaksýn ve kalacaksýn öylece
Sessiz çýðlýklarýn birinde bulacaksýn
Ya da kör býçak sýrtlarýnda
Karanlýðý boyamaya çalýþacaksýn
Sen Ýsyan, ben göç maðduru
Habire bu dünyayla savaþacaksýn

Siyah beyaz olacak bütün fotoðraflarýn
Rengi benzeyecek kuru yapraklara
Sayýsýný hafýzanda bile tutamayacaksýn
Damlalar yaðacak üstüne durduramayacaksýn

Bu nasýrlaþmýþ el benim deðil
Dudaklarý çatlayan, giysileri periþan olan
Bu aðlama sesleri benim deðil
Duvarlara baðýran, çerçevelere konuþan
Sessizce geçip gideceksin
Kaðýtlara bile derdini dökemeyeceksin
Martýlar geçecek üstünden katar katar
Bulutlara gizlenemeyeceksin

Bir toz bulutu kopacak dizlerinin dibinden
Sen olduðunu inkâr edeceksin
Sýrlarýnla birlikte
Sen Ýsyan, ben göç maðduru
Ayný durakta bir gün
Yollarýmýz kesiþecek,hayal bile edemeyeceksin...