Ben bu sessizliðe ne zaman teslim oldum?
Sözcüklerim terk etti beni
Ne zaman lal oldu dillerim?
Ve ne zaman kestim umudumu yarýnlardan
Kalbim, bu aðýr aksak atýþlara ne zaman teslim oldu ?
Ne zaman?
Elimdeki bilyeler ne zaman silah oldu?
Gözyaþlarým kurak mevsimlere yar ,
Ve merhametim;
ne zaman bir intihar eyleminde ölü bulundu?…
hayallerim de benimle büyüdü mü yani,
çirkinleþti mi bu denli?
Ne zaman býraktým gözü yaþlý sevdalarý
O dar kaldýrým baþlarýnda?
Ve ne zaman yalnýzlýk bu denli ben demek oldu?
Gözlerimin altýna bu hüzün halkalarý
Ne zaman bu kadar kesin oturdu?
Ellerim bu zemheriye dost,
Yüreðim bu terk ediþlere ne zaman bu denli dost oldu?
En son ne zaman teslim oldum içten bir kahkahaya?
Ve yüzümü güldüren sebeplerim
ne zaman benden firar oldu?
Ne zamandýr hasretim bir dost sese,
Ýnsanlýðým ipte asýlý,
Ve hanidir;
Kadýnlýðým, boynumda yaðlý ilmek…