Bulaþmýþým hayata yaþýyorum iþte
Bir, üç, beþli biçimler benimki
Alýþmýþým kaleme yazýyorum iþte
Harf harf ölçüyorum derinliðimi
Vakitten bihaberim, mevsim deðiþiyor
Kar basýyor ön bahçemi! Bazen
Ýzliyorum beyazýn hafifliðini
Üþümeden soluyorum havanýn aðýrlýðýný
Doyumsuzdur izlemesi hayatýn erimesini
Akýyor zaman, þimdi can olur biçem
Ürkmüþüm doðmaktan gene yaþýyorum
Dörtlü algýlar boðmuþ her devinimde beni
Yadýrgamýþým sözcükleri yine yazýyorum
Dibe vardýðýmda anladým yetersizliðini
Yalnýzlýðým inletiyor kalemimi
Yaðmur dur durak bilmiyor
Saplanýp kaldým fikrimin orta yerine
Serinliðine sarýldým hafiften ýslaklýðýmýn
Seyri baþkadýr topraðýn bulamaç oluþunu
Sularý yükseliyor zihnimin, çýrpýnýyorum iþte
Birkaç biçemden sonra duruldum
Bir piþmanlýktýr tutturdum, yazýyorum
Her devinim koþulsuzdur bu vakitten sonra
Yürümek bile istem dýþýdýr artýk
Üç beþ sayfadan sonra ahlak çýðýrýndan çýkar
Diþiliðini taciz ederim gayri düzenin
Birkaç taze fidaným vardý ön bahçemde
Kar sularýný emerek boþaldýlar yeþile
Çamura gömülmüþ saplarý daha derine vardýlar
Yaðmur gecikince kavruldu kurak toprak
Birkaç damla deðse inim inim inler
Her nasýl olmuþsa korumuþ körpeliðini yosma
Ýki sevgili kavuþmalarýný çýðlýklarla kutlar
Çýplaklýðýný baþaklarla örter toprak
Sevgilisini uðurlar güneþ görününce
Bize inattýr vedalarý bile
Bulaþmýþým hayata yaþýyorum iþte
Birkaç farklý akýþýdýr bilincimin
Alýþmýþým kaleme susuyorum iþte
Satýr satýr akýyorum beynimden
Zamandan habersizim; Mevsim deðiþiyor
Kar’a hasret, direniyor ön bahçem
Emecek beyazýn göðsünden
Yokluðunda yaðmurun
Rüzgarla haber salar uzaklara
Okudum her esinti de deli sevdalar
Bir piþmanlýktýr tutturdum, karalýyorum
Þartlý bir dizi eylemden sonra
Uyku bile mekanik haldedir
Üç beþ sayfadan sonra ahlak dibe vurmuþtur
Diþiliðine sarkarým her satýrbaþýnda