sevmek...

düþlerinde gördünde çarmýhtamýydý sevgiler
yüreksizmiydin? uzanýp toplayamadýn birer birer?
yerlerde çamurlaramý gark olmuþtu da duygular
üzerinemi sýçrayacak sandýnda korkup aklayamadýn?
aþk bir dolu yumurta sepetimiydi
kolundan durduk yere fýrlayýp sarýlaramý bezeyecekti eteklerini?
yüreðine saplanmasýndanmý korktun
bakýþlardan fýrlayan çelik oklarýn?
seveceksin o zaman! sevdim derken yüreðin bir baþka yerde olmayacak
okul korosundaki miniklerin yürekleri gibi ayný anda seslenip atacak.
cesaret deðil seni seviyorum demek!
gününü gün edip boþ aðýzla gevezelik etmek.
sevmek ne yürek ister ne cesaret
sevgi savaþ deðil cenk deðil er meydanýndan kaçan ödlek deðil.
yüreðinin üzerine baþýný koyup sevdalýnýn bir çiçek rüyasýna yatmak
ömür boyu gözleri gözlerinde yüreði avuçlarýnda dolaþmak.

oðuz gölçik yazar...