Zindan iki hece Mehmetim lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Birde geri adam boynunda yafta...
Halimi düþünüp yanma Mehmed' im!
Kavuþmak mý? ... Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuðla döþeli,
Kýrmýzý tuðlalar altý köþeli.
Bu yolda tutuktur hapse düþeli...
Git vegel... yüz adým... Bin yýllýk konak.
Ne ayak dayanýr buna, ne týrnak

Bir alem ki, gökler boru içinde!
Akýl almazlarýn zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düþün mü, konuþ mu sus mu unut mu, , ?
Buradan insan mý çýkar, tabut mu?

Bir idamlýk Ali vardý, asýldý
Kaydýný düþtüler, mühür basýldý.
Geçti gitti, Bir kaç günlük fasýldý.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
bahçeye diktiði üç beþ karanfil...

Müdür bey dert dinler bu gün 'maruzat'!
Çatýk kaþ... Hükümet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuþ kim eder azat?
Anlamaz; yazýsýz, pulsuz dilekçem...
Anlamaz ruhuma geçti bilekçem!

Saat beþ dedi mi, Bir yýrtýcý zil;
Sayým var, Maltada hizaya dizil!
Tek yekün içinde yazýl ve çizil!
Ýnsanlar zindanda birer kemiyet
Urbalarla kemik, Mintanlarla et.

Somurtuþ ki býçak, Nara ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlýk kat kat...
Yalnýz seccademin yüzünde þevkat;
Beni kimsecikler okþamaz madem;
Öp beni anlýmdan, Sen öp seccadem!

Çaycý, getir ilaç kokulu çaydan!
Dakika düþelim senelik paydan!
Zindanda dakika farksýzdýr aydan.
Karýþtýr çayýný zaman erisin;
Köpük köpük, Duman duman erisin!

Peykeler duvara mýhlý peykeler;
Duvarda, baþlardan, yaðlý lekeler,
gömülmüþ duvara, baþ baþ gölgeler
Duvar katil duvar, yolumu biçtin!
kanla dolu sünger... beynimi içtin!

sükut... kývrým kývrým uzaklýk uzar;
Tek nokta seçemez Dünyadan nazar.
Yerinde mi acep ölü ve mezar
yer yüzü boþaldý, habersiz miyiz?
Güneþe göç varda kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
Ýstersen demirde muhali kemir,
Ne gelirki elde kader bu emir...
Garip pencerecik, küçük, daracýk;
Dünya ya kapalý, Allah'a açýk.

Dua dua, eller karýncalanmýþ;
Yýldýzlar avuçta, gök parçalanmýþ.
gözyaþý bir tarla, hep yoncalanmýþ...
Bir soluk, Bir tütsü Bir uçan buðu
Ýplik ki incecik, örer boþluðu.

Ana rahmi zahir þu bizim koðuþ;
Karanlýðýndanur, yeniden doðuþ...
Sesler duymaktayým: Davran ve boðuþ!
Sen bir devsin yükü aðýrdýr devin!
Kalk ayaða dim dik doðrul ve sevin!

Mehmed'im sevinin baþlar yüksekte!
Ölsekte sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu teker kalýr tümsekte!
Yarýn, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doðmuþ, gün batmýþ, ebed bizimdir!

Necip Fazýl Kýsakürek