MEÇHULE DOÐRU-ÝKÝ

Yalnýzdým kalbalýklar içinde.
Yýkýlmýþ bir ruh halinde ,
Bazen;
uzaklara bakar,uçurumu seyreder
duygulu türküler söyler,
sevdayý beklerdim ve
gezer dururdum geceleri
ýssýz sokaklarda yapayalnýz .
Serseriliðe vururdum zamaný böyle.

Seni düþünür aðlardým
ne zaman çýkacak karþýma
derin ve anlamlý o bakýþlar derdim.

Uzak kaldým her þeyden.
Aþkýn vakti gelmeden;
haram kýldým gülmeyi kendime.
Ýþte ben ne aradýðýmý bilmeden
arabesk bir þarký oldum
dumaný derinden tüten.

Anlamlý günler kalmadý.
Yýldýzlar,
hiç bu gece kadar kötü olmadý.
Yaðmur beni bu kadar üzmedi.
Sensiz ve sessiz karanlýklar hiç bitmedi.
Yaþamak bu kadar sýkmadý.
ve sen yoksun ya meçhul sevgilim
ben hiç bu kadar içip sýzmadým bir köþede
ve iþte bu kadar periþan da olmadým
bilmezsin ki….