hani büyüklerimiz hep derdi ya nerde o eski bayramlar,evet nerde o bayramlar.gülerek eðlenerek karþýladýmýz o bayramlar.bayramlarýmýzý kimler caldý.annem nerde ya babam,bayramý büyük bir sabýrsýzlýkla beklerdik.annem bi gün öncesinde ellerimize kýna yakardý sabah kalktýðýmýzda ilk iþ kimin kýnasýnýn en iyi cýktýðýna bakmak olurdu.daha sonra annemle ablam bayram kahvaltýsý hazýrlarlardý.patates kýzartmasý herzamankinden farklý olurdu.babamýn bayram namazýndan gelmesini bekleme zamaný artýk babam gelirse hemen elini öpüp harçlýk alacaðýz.iþte babamda geldi harçlýklarýda aldýðýmýza göre artýk kahvaltýya gecilebilir.bunlarý yazarken içimde bir kýrkýnlýk oldu çünkü bunlarýn hepsi 3 yýl önce yaþanmýþtý.þu an bayramlarýn ismini duymak bile beni sinirlendiriyor.çünkü artýk ben o ellerine kýna yakýlan küçük kýz çocuðu deðilim annem yanýmda deðil ve ben artýk kendi evimde babamýn namazdan geliþini beklemiyorum.çünkü artýk evimden çok uzak bir ildeyim.kimsesiz bir baþýma,annemin mezarýna gitmem gerekiyor ama ayaklarým hep ters yönde oraya her gittiðimde gücümü kaybediyorum çünkü.ya o bayram ziyaretleri hiç sevmemiþimdir zaten.ben evimde vakit gecirmek istiyorum annemle kardeþlerimle bir tatillerde görüþüyorum.özelleikle amcamlara gitmek hiç içimden gelmiyor.tabiki bizim bütün itirazlarýmýza raðmen babamýn dediði oluyo ve biz herkesi ziyaret etmek zorunda kalýyoruz.kalbimde o an bir fýrtýna kopuyo bu þehirden gideceðim ve bir daha bunlarýn hicbirini görmeyeceðim diyorum.ve bunu baþarýyorum su anda o sevmediðim amcalarýmýn hiçbirinin yanýna gitmiyorum.arada bir teyzemlere gidiyorum.ama artýk benim mutluluk fotoðraflarýna tahammülüm yok.