Gerçekler soðuktu ve üþüyordu kadýnýn elleri. Saçlarýna dolanýrken sevda kokusu, terk edilmeyi öðreniyor mavi bulutlardan. Topraðýn ve sonbaharýn cesur kýzý oluyor “Eylül”… Yanýp tutuþurken hüzünler, adaklar adýyor çocuksu sevinçlere… Düþlerine yanaþýyor, hazana dalaþýyor gül yapraklarý. Gözlerinde bir damla yaþ olurken özlem; ”Ben Eylül’üm” der genç kadýn savrulan hýrçýn saçlarýyla zamanlarýn ötesinde.

     Bacalarýndan ayrýlýk tüten köhne bir þehirde yürümeye devam eder gamzelerindeki yorgun güllerle. En çok kendine kýzar giderken, sol yanýný yoklar arada bir… Koca yürekli bir adamýn izini sürer yorumsuz. Taze gülfidanlarý eker adýmlarýnýn deðdiði yere. Özlemli gözyaþlarýyla sular, daðlara taþlara vurur hasreti güne geceye yazar. Solgun anýlarý kanarken; adressiz son mektuplardan okur, satýrlarda yanan iadesiz taahhütsüz sevdalarý.

     Her rüzgâr incitir biraz ve içinde saklý kalan hayatla “o” bir sonbahardýr. Güne geceye yazarken özlemi, bir isyan ezgisiyle bakar nemli gözleri. Gurbetkar nazlý bir umut filizlenir düþlerde. Duyulmayan bir çýðlýk yankýlanýr yüreðin iç kývrýmlarýnda. Aðlayan bir sevdanýn elleri duaya durur. Doðmayan bir güneþ uzanmak ister güne, susar ve gider gecenin mateminde ardýna bakmadan. Yorgun bir gözyaþýdýr unutulmuþ kirpiklerden akan, yürekte çözülmüþ bir sevdanýn damlalarýdýr gözyaþlarý.

     Hüzünlü bir þehrin kenar mahallesinin çýkmaz sokaðýnda, bir sessiz filmdir terk ediþ. Gönülsüz de olsa uðrar yürek. Gökleri kýskandýran, tüm Leyla’lara meydan okuyan bir avazdýr duyulmayan. Meltemle dalgalanan eðreti perdenin arkasýnda görünen muamma bir sevdadýr.

     Sýradaki hüzünler bir bir dolar yüreðe. Son’a yaklaþan bir gecedir þiirler. Bir aþk can bulurken mavi masallarda, gerçekler karanlýk zindanlara mahkûm edilir. Ölüme yürür koca yürekli bir adam. Bilir yolun sonunu. Genç kadýn aðlayarak kapanýr tozlu topraklý ayaklarýna. Her kapanýþýnda dudaklarýyla siler adam, Eylül’ün billur dereler gibi çaðlayan gözyaþlarýný.

Her damla avuç avuç hayat olurken
Gözlerinden usulca akar kan
Yok yok yalan deðil, hayattýr akan
Yýldýz gibi kayan koca yürekli bir adam

     Kanayan güller býrakýr usulca adam, gözlerinin içi gülümseyen Eylül’ün kucaðýna. Bir sonbahar akþamý eðilir saçlarýnýn arasýndan kadýnýn tatlý sözlerine, yas’lý gözlerine dokunur ve kulaðýna fýsýldar:

“Ben olmasam da sen yaz, her satýrýn bir nefestir bana.”

     Tebessüm halindedir yanaklarýndaki yaþlarýyla kadýn:

“Caným yanýyor” der.

“Sen yoksan, mutluluk çok uzaðýmda. Ne olur, acýlarýný kapýnýn dibindeki paspasýn altýna it ve sadece “biz”i al… Ýki yürek, cennetin yollarýna koyulalým... Gece þahidimiz, gündüz þahidimiz… Avuç içlerinde soluklanýrken hüzünlerim, sar beni öpüþlerinle… Mutluluða uzanalým... Ufuklarda adlarýmýz, rüzgârýn koynunda çalýnan þarkýmýzla sonsuzluða karýþalým sevgili... Ne olur gitme, ömrümüzü birbirine katýp birlikte ölelim”

     Koca yürekli adam susar, yabancý bir güz düþer aklýna.

     Karanlýðý soyunur gece bir “an” ve o an hiç yaþanmamýþtýr aslýnda. Ayrýlýðýn niþanýdýr fondaki müzik ki “baþladýðý gibi biter”… Hüzün þehrindeki taþ duvarlar yýkýlýr yüreði hasret kaplarken. Ayrýlýk þarkýlarý çalmaya baþlar rüzgâr, yüreði kahredici bir hüzün kaplar. Yaþanmamýþ bir sevdanýn üçüncü tekil þâhýsý olmanýn anlatýlmaz derdiyle bir çýðlýk çizgisinde düþmeden yürümeye çalýþýr genç kadýn.

     Birlikte mutluluðun resmini yapmak istedikçe, renklerin cümlesi ayaklanýr. Siyah bir matemdir çerçevelere dökülen. Yakýlýr resimler özlemle. Sisli bir hayaldir yaþanan, gecikmeli masum bir tebessüm uðruna serilen bir geçmiþe gülüm/ser…

     Rüzgâr yine hoyratça incitir, bülbül güle hasret döner altýn kafese. Simsiyah bir zemheri giyinir aðýtlar yakan sevda. Elinden akýp gider mavi düþler. Göçmen bir sevdadýr anlaþýlamayan. Umudu kurda kuþa yem olur. Zamansýz bir depremle yalnýzlýk sarar genç kadýný… Kor ateþlerde sonsuz bir kâbus yaralarken, elleri kanar sevdanýn. Cesaretini toplar suskunluðun bitimlerinde ve sevdaya yenilmiþliðini kabullenir.

Her satýr bir nefes ise
Acýlara gülümser cümleler
Güller salýnýr tatlý naðmelerle
Tam yakýn olurken mesafeler
Satýrlarda yanar sevda alfabesi
Ayrýlýk tüter…

Þubat 2008

Ayþegül TEZCAN