Bazen evrende yalnýz olduðumuzu düþünürüm, bazen de olmadýðmýzý. Her iki durumda da bu düþünce beni afallatýr. -Arthur C. Clarke |
|
||||||||||
|
Kimileriyse akýp giden hayatý izlemeyi... Ben izleyici olmayý tercih ettim, Küçüklüðümden beri hep sormuþlardýr bu çocuk neden böyle suskundur diye, Gülümsemiþimdir, Oysa bilmezler ki hayatý izleyenlerin hikayeleri daha anlamlý ve daha büyüktür... Yolculuk yapmayý hep sevmiþimdir, Bir kentten bir kente, Bir zamandan baþka bir zamana... Hep cevabýný aradýðým sorularýn arkasýna takýlýp izlemiþimdir hayatý... Aþký aramýþýmdýr, Huzuru, Ve masumiyeti. Belki en çok da masumiyeti, Duru olaný, saf olaný... Tanýmý herkese göre farklý olandý masumiyet, Kimileri karþýlaþtýklarýnda onu kirletmeyi seçmiþlerdi, Kimileriyse onu sadece izlemeyi, Oysa Masumiyet tende vücutta deðildi , Masumiyet ruhtaydý ve kalptten kaybolduðunda hissedilirdi eksikliði... Akýp giden hayatýn yolcusu olmayý seçen ben , O eþsiz güzelliði hep aramýþýmdýr, Kimi zaman bir çocuk kahkasýnda bulmuþumdur, Kimi zaman bir bebeðin yüzünde, Kimi zamansa sevdiðim adamlarýn yüzünde... Ve masumiyeti izlediðimde, Dingin bir nehirde yolculuk yaparken bulmuþumdur kendimi, Bu huzurun ömür boyu sürmesini dilemiþimdir, Sürmemiþtir. Korkmuþumdur en güzel insani özelliðe dokunmaya, Kendi kirimi ona bulaþtýrmaya, Bu yüzden seyirci olmuþumdur,izlemeyi sevmiþimdir... Sevmiþimdir sevmesine de,insanlarý maskelerinde uzakta gördüðümde anlamýþýmdýr aslýnda hiç birimizin masum olmadýðýný... Öðrenmiþtim! insana hayal ettiklerinin gerçekleþmemesi en büyük hayal kýrýklýklarýný getirirdi, en büyük üzüntülerin nedeni hayatýn pembelerinin grileþmesiydi... Bir gün aynaya baktýðýmda gözlerimde hissetmiþtim masumiyeti yitirdiðimi, Ve ben o gün anlamýþtým masumiyet bir çocuðun gülümsemesinde saklýydý... Ve ben Zamanda yolculuk ederken öðrenmiþtim, hiçbirimizin gerçekten masum olmadýðýný... ... "Ýçindeki çocuða sarýl , sana insaný anlatýr..." "Hoþgeldin masumiyet. Biliyorum kapýdasýn, uzun yoldan geldin; biraz yorgun, biraz aç, kapýyý çalmak üzeresin... En son geçen yüzyýl, bir Eylül sabahý görmüþtüm seni; çok özlemiþim, nerelerdeydin? Hoþgeldin masumiyet; nicedir özlemiþim seni. Hoþgeldin masumiyet; iyi ki geldin. nicedir özlemiþim seni. Ýyi ki kapýnýn önünde, biraz yorgun, biraz aç, yanýnda bembeyaz perden, kapýyý çalmak üzeresin; Ýyi ki dýþarýda duyduðum týkýrtý sensin..."
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © yaþamýn kýyýsýnda, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |