Sayýn Aykut Onaran

Beni tanýmýyorsunuz,ama beni anlamalýsýnýz çaresizim . bu mektubu yazarken bile hala düþünüyorum; size bunlarý yazmakla doðrumu yapýyorum?diye. dediðim gibi çaresizim. Yaþadýklarýma bir anlam veremiyorum. Týpký sizin roman kahramanlarýnýz gibi. Bilinçsizlik denizinde kaybolmuþ gibiyim. Sanýrým çýldýrýyorum. Ne olur benimle görüþmeyi kabul edin.
Aksi takdirde bu güne kadar engel olduðum þey gerçekleþecek. Ve bu kimse için iyi bir þey olmaz. O benim peþimde. Bunu biliyorum. Bana notlar gönderiyor.iki gün sonra ayýn yedisinde All Star kafede saat 12:00'de sizi bekliyor olacaðým. E-maili size güvenli bir hattan yolluyorum. Korsanlar okuyamaz. Papirüs!


7 TEMMUZ 12:00 ALL STAR KAFE.
Her yerdeler onlar her yerdeler. Bu adam da nerede kaldý . gazetedeki baþlýklarý þimdiden görebiliyorum. Bunalýma giren genç öðrenci intihar etti. Okulda dehþet .
'' ne alýrdýnýz efendim.''
Orhan tepesinde dikilen adamý þöyle bir süzdü. Benimle ayný yaþta olmalý. Belki de öðrencidir. Gözleri ne kadarda garip.
''birini bekliyorum. ''
garson diðer masalarla ilgilenmek üzere yoluna devam etti. Hava çok sýcaktý . Kafenin klimalarý çalýþýyordu ama yinede sýcaktý.
Orhan saatine baktý on ikiyi beþ geçiyordu. On dakika daha ,gelmezse giderim.
(Olaydan bir gün sonra Orhan'ýn yanýndaki masada oturanlardan asuman haným o aný þöyle anlatmýþtý.
''Cevdet'e çocuklardan bahsediyordum,ne kadar yaramaz ve huysuz olduklarýndan,ama Cevdet beni dinlemiyordu. Dikkati baþka bir yöne kaymýþtý. Devamlý olarak yanýmýzdaki masada oturan genç adama bakýyordu. Bir ara bende baktým o tarafa ama çocuðun halinde garip bir þey yoktu. Ha þimdi aklýma geldi devamlý saatine bakýyordu. Yazýk iyi birine benziyordu. Cevdet beni dinlemiyordu bende mönüyü incelemeye baþladým. Cevdet'in aman dikkat diye baðýrmasýna kadarda mönüyü inceledim. Bir arkadaþým all star kafe’nin sandviçlerinin harika olduðundan bahsetmiþti.'')
garson tekrar Orhan’ýn masasýna doðru yöneliyordu ki en arka masada oturan yaþlý adam eliyle garsonu yanýna çaðýrdý.
Garson hýzla adamýn masasýna gitti. Ergun bey emekli bir devlet memuruydu. Her öðlen all star kafede yemek yer,her þeyden þikayet eder Cafe çalýþanlarýna illallah dedirtirdi.
''Hoþ geldiniz Ergun bey.''
'' hoþ geldinmiþ. Yarým saat oldu geleli,ne zýkkýmlanýr bu adam diye gelip soran yok.''
''tabi haklýsýnýz. Buyrun ben size yardýmcý olayým.'' Garsonlarýn kafenin müdüründen aldýklarý talimatlar ''adam devamlý müþterimiz Aykut beyin de tanýdýðýdýr. Ne derse desin alttan alacaksýnýz. Asla tartýþmayacaksýnýz.''
''ton balýklý sandviçlerden istiyorum iki tane. ''
''içecek bir þey''
''sonra''
garson sipariþi not etti ve doðruca servis kapýsýndan içeri girdi.
Orhan tekrar saatine baktý. Yok,yok bu adam gelmeyecek. En iyisi gitmek. Etrafýna bakýndý. Garsonu çaðýrýp hesabI isteyecekti.
*********************

Servis kapýsýndan içeri hýzla girdi Ahmet. Sipariþ küresine formu yapýþtýrdý ve baðýrdý'' iki ton balýklý''
Tezgahýn arkasýnda duran aþçý ''geliyor ''diyerek yanýtladý arkadaþýný.
''yine o huysuz ihtiyar geldi''
'' boþ ver þimdi onu. 3 numaradaki sana bakýyor galiba''
'' tamam gidiyorum þimdi. canýmda nasýl sigara istedi bir bilsen.''
''git gel birlikte içeriz. ''
Ahmet tekrar kafenin içine girdi.
Orhan onu gördü;eliyle Ahmete hesabý istediðini söyledi. Ahmet baþýyla anladým iþareti yaptý.
Kasaya yöneldi,kasada Aykut beyin oðlu Oytun oturuyordu.
''3 numara hesap istiyor.''
Oytun sipariþ takip formlarýný karýþtýrdý. Gözleriyle Ahmete tehditkar bir bakýþ attý.
''oðlum sen benimle dalga mI geçiyorsun, 3 numara sipariþ vermemiþ ki''
''ne bilim ben,adam hesap istedi. Ben keyfimden gelmiyorum buraya.''
'' git sor bakalým.bir þey istemiþ mi. ''
Ahmet içinden bir la havle çekti.
Ulan angut madem bir þey yemedin ne diye hesap istiyorsun. Gel de delilenme þimdi.
( Cevdet beyin verdiði ifade þöyleydi: asumanla ayrýlalý 5 yýl oldu. Olaydan bir hafta önceydi sanýrým. Asuman beni aradý. Buluþmak istediðini söyledi. Olur dedim. 7 temmuz günü boþ olduðumu söyledim ve böylece sözleþtik. Aslýnda asumanýn ne istediðini biliyordum. Para. Herhangi bir sebepten dolayý çok sýkýþtým vs...zaman,zaman oluyordu böyle istekleri onunda, çocuklarýnda. kafeye 11:30 da gittim. Asuman benden önce gelmiþ oturmuþtu. Beni görünce ayaða kalktý selamlaþtýk. Masaya oturur oturmaz asuman konuþmaya baþladý. Yarým saat hiç aralýksýz konuþtu. Sýkýlmýþtým. Etrafýma bakýnmaya baþladým. Yan masada oturan genç adam bir þeyler mýrýldanýyordu. Kendi kendine konuþuyordu. Kulak kesildim ama asumanýn sesi tüm sesleri bastýrýyordu. Ama o genç adamda bir gariplik vardý. Ne bilim durmadan saatine bakýyor,terliyor,ve kendi kendine bir þeyler söyleniyordu. )
Orhan kendisine doðru gelmekte olan garsonu görünce hýzla ayaða kalktý,kafeyi gözleri ile kolaçan etti. Masanýn üstünde duran Paþabahçe sürahiyi sað eliyle kaldýrdý,tam o anda Cevdet ''aman dikkat'' diye baðýrmasaydý Ahmet kafasýna doðru gelmekte olan sürahinin farkýna varamayacaktý.
Ahmet kendini yere attý. Sürahi 7 numaralý masanýn arkasýndaki duvarda tuzla buz oldu. Bu arada iki bayan müþteri çýðlýk atmýþlardý.
Ahmet yerde oturmuþ þaþkýnlýkla 3 numarada ayakta duran adama bakmaktaydý. Hiçbir þey düþünemiyordu.
Oytun hýzla kasadan çýktý. kafenin içine doðru ilerledi . Yerde yatan Ahmet’i gördü ilk olarak. 'bu salak gene bir þeyleri düþürmüþtür' diye düþündü. Baþýný biraz kaldýrýnca 3 numarada oturan adamý gördü,daha doðrusu adam kendini hemen belli ediyordu. Duruþu,davranýþlarý ve gözleri özellikle; gözlerinde garip bir ifade vardý. Bu bakýþlar bir çok anlama yorulabilirdi ama kesin olan bir þey vardý. Adam çok korkmuþtu.
Orhan yerde oturmuþ,onu seyreden garsona bakýyordu. Oytun’un geliþini de seyretti.
( Cevdet beyin ifadesi devam ediyor:on dakika filan daha seyrettim adamý. Ön sezilerim kuvvetlidir. O adamýn harekete geçeceðini tahmin etmiþtim. O aný iyi hatýrIýyorum,garsonun geliþini. Çünkü asuman o sýrada pes etmiþ ve susmuþtu. Genç adam garsonu görünce hop etti ayaða kalktý. etrafýna bakýnýyordu,korkuya kapýlmýþ gibiydi. Köþeye sýkýþmýþ bir hayvaný andýrýyordu. Eliyle sürahiyi kavradý,su doldurmak için deðildi tabi. Nereden mi anladým? Su doldurmak isterseniz sürahiyi sapýndan kavrarsýnýz. Bu adam sürahiyi gövdesinden tutarak kaldýrdý. Ýþte o zaman garsona uyarý olmasý için en iyi yöntemin baðýrmak olduðunu anladým. Garson ucuz atlattý..)
en arka masada oturan Ergun bey olayý pür dikkat takip ediyordu masasýndan. Yýllardýr geldiði bu kafede henüz böyle bir olaya þahit olmamýþtý. Bu olay onu hem eðlendiriyor hem de meraký giderek artýyordu. bu genç adamýn büyük bir sorunu olmalý, yoksa ne diye böyle davransýn.
Ergun bey böyle düþüne dursun Oytun Orhan’ýn masasýna doðru ilerlemeye devam etti. Orhan kendisine gelmekte olan adamý gördü ve masada eline ilk geçen neseneyi( bu nesne kafenin masalarýnda bulunan (masalar boþta olsa da masada duran) 3 parçadan oluþan servis takýmýnýn býçaðýydý.) Oytun, Orhan’ýn masaya doðru elini uzattýðýný görmüþ, ama ne aldýðýný görmemiþti.
Elini adama doðru uzattý(ve yaptýðý bu ilk hareketi daha sonra yapmamýþ olmayý çok diledi ama son piþmanlýk fayda etmiyordu. )ve ''afedersiniz yardýmcý...' oytun sözünü bitiremeden orhan elindeki býçaðý bütün gücüyle Oytun’un sað gözüne sapladý.býçak oytunun gözüne girerken Orhan’ýn yüzüne de kan sýçradý. Oytun öyle bir çýðlýk attý ki,kafede bulunan müþterilere bir uyarý oldu bu. Hepsi panik içinde kapýya doðru atýldýlar.
Servis kapýsýndan koþarak çýkan ahçý yerde yatan Oytun beyi görünce çok þaþýrdý. Kafede olaðan olaylarýn dýþýnda olan herhangi bir þey onu þoka sokabilirdi. AlýþýImýþýn dýþýna çýkmak onu korkuturdu. Gözlerinin önündeki manzarada alýþýlmadýk bir manzaraydý . Kafenin içinde sadece 4 kiþi kalmýþtý. Ergun bey en arka masada baygýn bir þekilde oturuyordu. Ahçý kapýda dikilmiþ ne yapmasý gerektiðini düþünüyordu. Oytun bey yerde debeleniyordu. Orhan yerde yatan oytuna bakýyor,bir þeyler mýrýldanýyordu. Sonra elini cebine daldýrdý. Ahçý tam o anda koþarak Orhan’ýn önünden geçip kapýya ulaþmayý geçiriyordu aklýndan. Ergun bey hala baygýn yatIyordu.ahçý koþmaya baþladýðý an Orhan da cebindeki 9mm'lik smith wessonu çýkardý (emniyetini daima açýk býrakýrdý düþmanýn nerede sýkýþtýracaðý belli olmazdý) ahçý kapýya doðru koþuyordu. Orhan’ýn cebinden çýkardýðý silahý görünce dehþet tüm benliðini sardý. Yönünü deðiþtirdi ve Orhan’ýn üzerine atýldý. iki sevgili gibi kenetlenmiþlerdi þimdi, ahçý Orhan’ýn sað elini yakalamýþ silahý yere düþürmek için uðraþýyordu. normalde ahçýnýn Orhan’ý alt etmesi gerekirdi(120 kg.’lýk bir gövdeye sahipti),ama Orhan’ýn geçirdiði türden krizler geçiren insanlarda nedeni açýklanamayan insan üstü bir güç onlarý etkisi altýna alýyordu.
Ergun bey gözlerini açtýðýnda iki gencin boðuþmakta olduklarýný gördü. Önce bir anlam veremedi gördüklerine. Onlarýn biraz ilersinde hareketsiz yatan Oytunu görünce bilinci açýldý ve her þeyi hatýrladý.
Kafenin kapýsýnda da bir çok insan nefeslerini tutmuþ boðuþmanýn sonucunu bekliyordu. Kimsenin olaya karýþmak gibi bir düþüncesi yoktu. Can tatIýydý.
Seyircilerden birisi''polisi arayýn,cep telefonu olan birisi polisi arasýn,adam içerde can çekiþiyor'' diye baðýrdý. Yaþlýca,hafif kamburu çýkmýþ amca ''aradýk oðlum,gelmek üzeredir polis ''dedi. Kafeden bir el silah sesi geldi. Kapýda hiç seyirci kalmamýþtý. Hepsi baðýrarak kaçýþmýþlardý...

Not:
Þizofreni hastalarý kendilerine özel ikinci
Bir dünya yaratýr,zamanlarýnýn bir bölümünü bilinçlerinde yarattýklarý o ikinci dünyada geçirirler. ilerlemiþ þizofreni hastalarýndaysa,beyin gerçek dünyanýn olaylarýný ikinci dünyaya uyarlayarak kiþiye iletir. Hasta için her þey tehlikedir. Yediði yemek,içtiði su. Ve insanlar...