Þiir, seçmek ve gizlemek sanatýdýr. -Chateaubriand |
|
||||||||||
|
Kalbim aðlarken yüzüm gülüyordu. Hayýr diyemediðim tek þeydi gülümsemek. Aþk tekrar uyandýrdý içimdeki gözyaþýný… Hayat o kadar acýmasýz ki. Ýnsan kendini çaresiz hissettiðin de kendine içi yanar mý? Benim yanýyor. Kendime acýyorum. Kendimi, acýmý düþündükçe kendim için aðlýyorum. En çok sevdiði acýtýrmýþ ya insanýn canýný. Hani dünyasý, hayatý dediði varlýk onu istemeden de olsa üzdüðünde kendi içi yanar ya. Ýþte öyle yanýyor içim. YANÝ KENDÝME ACIYORUM BUGÜNLERDE Hatalý olmadýðýn halde onun sana sýrtýný dönmesi ne kötü. Gönül kýrmak bir insanýn bazen bütün gününü, gücünü hatta günlerini alabiliyor. Baþkalarýna verdiðimiz kadar bize deðer verenlere de biraz zaman ayýrýp onlarýn kýymetli olduklarýný hissettirmek çok mu zor? Oysa senin bir damla gibi gördüðün ben; senin dünyanda bir deryaydým. Hani hep derdim ya sana etrafýndaki güllere bakmaktan ayaðýnýn dibindeki kýr çiçeðinin ne zaman farkýna varacak ve ona gerektiði deðeri vereceksin diye… Ruhum belki de bu gün bir parçasýný kaybettiðini fark etti artýk. Aþk denilen lanetin verdiði acý aklýma tekrar düþüverdi. Gözlerin gözlerime deðince sessiz çýðlýklarýmý duymuþtun. Yaþadýðým yýllarý lanetlemiþtim bütün gücümle. Her sabah uyandýðýmda bana sýrt çevirmenden “bugün seni sevmeyeceðim”diyorum. Ama gözlerine baktýðýmda yine yenik düþüyorum sevdama. Unuttum çoktan yaþananlarý, gülümsemekle telafi ettim acýmý. Gülüþlerim; dipsiz bir kuyu kadar derindir artýk. Ben sana ömrümü, gücümü gençliðimi, hayatýmý adamýþtým. Marifet mi? Hayýr deðil. Çok içten yaptým bunu. Çok sevdim seni. Ama keþke incinmeyecek sandýðýn yüreðime dokunabilseydin. Keþke… Keþke kalabilseydim..Keþke her þey ayný kalsa deðiþmese güzel olan hiç bir þey...Sessizce kabuðuna çekilmek kalmasa insana...Yapabilecek bir þeyleri olsa oturup düþünüp aðlamaktan baþka.. Elini uzattýðýnda ulaþýverse sevdiði her þeye...Yüreði yanmasa derinden geceleri uykuya hoþ çakal;sonra beklerim demese... Yaný baþýnda omzuna yaslandýðý insan keþke hiç gitmese yada onu gitmeye mahkum etmese.... HER HATA BÝR DERS;NE HATA BÝTER NE DERS!!! SELMA BÝRCAN)))))))
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © SELMA BÝRCAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |