Hangi sürgün atiyle toplarým saçlarýmý
Kurbanlýk seyirlerin sýrrý silindi kulaklardan
Törpüsüz katý bir çýðlýk
Yýkanmýþ sis kaldý nefesim toplamalarda
Kalýnmýþlýðýmýn bozuk titremelerinde
Sýfatsýz namelerle parçalandý avuçlarým
Aðlan kaldým aðsýz seviþlerde

Taþtý kaselerden kan
Uðrak yer... Kaldýrýmlar…
Kurtaramadým kapýya asýlý yýldýzlarý o atlaslardan
Karným, sancýlarýmýn bölünmüþ kimliksizliðidir
Öyle sýrýtkan…somurtkan…safkan

Tüm ilgisizliðimle azize ilan edildim
Yumuþak böðürtlenlerimin kundak arasý çýðlýðý
Saçlarýmdan kaydýrýlan tüm kabartmalar
Kapatýldý tek tek hazineye
Ben susarken,
Uðrak tezgahlardan topladýðým
Yeniyetmeler dikerken hafýzamý
Yaydý kokusunu ölüm

Güneþe bakmaya yüzüm yok
Kýrkikindi selam süslemelerinde
Yakasý açýldý satýr satýr boðazýn
En defnedilmemiþ haliyle
Güneþe bakacak gözüm yok
Daðlardan itilen közüm

Ben yine üþüyorum
Üþüdükçe körleþiyor nefesi Nefida’nýn
Körleþtikçe serinliyor kulaklarý Kutina’nýn
Nefida bir öðle merasimiydi
Kutina kuþatýlmýþ akþam üstleri

Kýrk birinci ikindiye varýyor
Kendimden olma artýklar
En tükürülesi hâlleri
Surlaþtýðým en engebeli tümseklerden
Býrakýyorum savaþýlasý kanlý bebeklerimi

Yakýnmýþ gibi sislenen göbek baðlarý
Sürüldü yüzüne Sengida’nýn
Sürünerek geçti avam türküler
Yýlanlýðýndan insanlarýn
Akrepliðinden korktu
Zehirlerinin yakýþ ezberlerinden
Ki Rengida sadece sabah kokardý
Farktý beklediði göbek baðlarýndan

Suyu az akýtýlmýþ bir çeþmeydi
Susak kalmýþ, sürüngen bað bozumlarýnda
Kerpiç damlý kör havzalarda
Sesi az çýkmýþ bir düþtü Rengida
Üzerine aðýt yakýlmamýþ gece rengi
Tüm tuvallerin gizli rengi

Muskalanan makus kaderlerin öyküleriydiler
Yaþlarý omuzlarýnda yaðmurla uzayan
Hiçbiri ölümden daha güzel kokmuyordu
Ellerine yaþam haritasý çizilmeyendiler
Ayný toprakta kanlandýlar
Baþlangýç noktasýnda…