Paramparçayým.
Güvertem karaya vurmuþ,
Ambarlarým, engereklerim karþý yakada.
Bana bunlarý anlatma diyorsun.
Baðrýndan denizler taþýyor;
Dalga dalga...
Okyanus okyanus...
Sevgilim benim iþim gemilerle.
Kelime üstüne kelime ekledim, cümleleri sýrtýna bindirdim.
Konuþmayýþýnýn sebebi bu olmalý.
Ben de susmak istiyorum ama her yer ses, ses...
Sussam suskunluðumu duyamam.
Geceleri, kelimeleri kelimelere ekleyip, yol yaptým þehrine.
Telaþla sigara diye kalemimi yaktým.
Sevgilim; kalemim yetiþmiyor,
Dayanmýyor kaðýt, selefon, papirüs.
Engereklerim, farelerim, ambarlarým var.
Ama herkes çok aþýk, çok aþýk.
Ben çok parça, hep parça...
Gemiler boðulur mu, sana soruyorum.
Benim iþim gemilerle.
Denizleri bana sor...
Olmuyor, olmuyor.
Mürekkep tükeniyor.
Zaman sana yazmamý bile engelliyor.
Sakallý gece, býyýklý karanlýk...
Hepsi seviþmek istiyor,
Ben öyle, yazmak istiyorum.
Öleyazmak istiyorum.
Bugün týrnaðýn etini kopardý.
Üzülme küçük kýz,
sabah kalktýðýnda iyileþmiþ olacak.
Diðer sabah biraz daha...
Ama ben çok parça,
Darmadaðýn...
Sularda bir yaným,
Kumda bir yaným,
Dipte.
Daðýldým.
Ýnsan büsbütün nasýl daðýlýr?

Sana bunlarý seni anlatan falcýnýn kaðýdýndan yazýyorum.
Kelimeleri, harfleri ekliyorum.

Sevgilim sen ve kýrmýzý...
Sen ve gazete...
Gazete ve bahçe...
Ve bir fotoðraf...