KÜÇÜÐÜME..
Hadi be küçüðüm, rahat býrak yüreðini artýk, yaþýn gibi aþka ada bedenini. Düþüncelere boðma, nefessiz kalmasýn ruhun, soluk soluða koþsun, durmaksýzýn yürüsün seninle el ele, hýzla çarpan kalbinin ritmi eþliðinde..
Hadi küçük kýz, duy beni, savur saçlarýný, býrak rüzgara, tüylerini ürperten meltemin eþsiz müziðini dinlet ruhuna. Aþk kitaplarý oku biraz da. Pembe yataðýna atýp kendini, kapa gözlerini, masallarýný yaþa düþler diyarýnda..
Küçük bi kýzsýn sen daha, nedendir bu gözyaþlarý, nedendir buz gibi eller? Tutkuyla yanmak varken, sigara dumanlarý altýnda silikleþmiþ bi siluet senden görünen..
Buðulu camlarda parmak izlerin olmalý, hüznün yansýmamalý. Sen küçük bi kýzsýn, unutma, olur mu? Ölümü düþünmek için çok erken daha, sevdiklerinle yaþayacaklarýn olmalý aklýnda yalnýzca, yýllarýn özlemini çekmek niye?
Aþk sözcükleri dökülmeli dudaklarýndan, annen gibi kokmalýsýn daha.. Sözcük oyunlarý deðil, þiirler olmalý ezberinde, dilinde her daim aþk þarkýlarý..
Gözlerin her gece yýldýzlara kapanmalý ve güneþ kucaklamalý ruhunu, burnunda bahar kokusu olmalý daima.. Düþüncelerden uzak, sadece duygularýnla.. Bahar çiçekleri kadar tazecik, nisan yaðmurlarý kadar mis kokulu ve ýslak olmalýsýn, çünkü tenin kuruduðunda hissetmezsin rüzgarý ruhunda..
Kaybettiklerinin acýsý kavuruyor içini oysa..
Ah be küçüðüm, okyanuslara açýlmanýn hayalini kurmak varken, neden yaþamýn tüm aðýrlýðýný yüklenmek omuzlarýna?
Okyanusa yeni açýlmýþ bi geminin batýþýný görmek içimi acýtýyor küçüðüm, yýkýlýþýný izlemek canýmý yakýyor..
Oysa daha koca bi okyanus var önünde, masmavi berrak sularda ilerlemelisin, kutup yýldýzýný dost belleyip, kayacak yýldýzlarýn haberini önceden fýsýldamasýný beklemelisin.. Bir dilek tutmalý ve söylememek için kimseye, kahkahalara gizlemelisin kelimelerini..
Kýþýn daha sýcak, yazýn güneþli, bi Ýzmir havasý taþýmalýsýn içinde.. Yaðmurun eksik olmamalý, güneþin yüzünde açmalý, yýldýzlar parlamalý gözlerinde, deniz kokmalýsýn..
Karanlýk olmalý tek korkun, ýþýksýz uyuyamamalýsýn. Aynaya saatlerce bakýp, yeni yüzler koymalýsýn kendine.. Ama sen kaçýyorsun aynalardan bile.. Saçýnda bir tek beyaz yokken, beyazlarýný sayarcasýna, yüzündeki çizgileri saklamaya çalýþýrcasýna gizleniyorsun hep köþelere..
Gözlerindeki bu yaþlar niye? Ýçinde koca bi dünya, dünyanda kaybolmuþ onlarca küçük kýz..
Ah küçüðüm ah.. Sevgiye bu kadar açken, sevgiden kaçar oldun, niye? Mutluluktan korkuyorsun, kahkahalar ateþler yakýyor içinde, bu korku da nerden yerleþti yüreðine?
Sevginden azalan bir þey yok, eminim, sözlerin canýn yanmasýn diye keskin, býçaðýn kör yerini çeviriyorsun hep insanlara, kör yerini onlara yaslarken, kendi kalbinde derin yaralar açýyorsun umarsýzca..
Gözlerini hüzün bürümüþ, hep uzaklarda. Daha küçücüksün oysa, bebek gibi yumuþacýk ellerin aþktan titremeli, durdurmaya çalýþtýkça, yüreðin daha bi ateþlenmeli, heyecandan yürüyememelisin bazen, bi kuþ çýrpýnýr gibi içinde, kanatlarýný her açmak isteyiþinde kalbin büyümeli, vücudunun her noktasý yaþamalý aþký..
Tek derdin saçlarýn olmalý, rüzgar her esiþinde yosun kokusu daðýlmalý, gözünü her kýrpýþýnda bir yýldýz daha parlamalý gökyüzünde..
Ah be küçüðüm, duy beni artýk, nolur.. Yüreðini sahiplenme, ruhunu yaþat içinde, kendini kendinden çalmayý býrak, gözyaþlarýný kalbine gömme.. Býrak bedenin titresin meltem rüzgarýyla, saçlarýndan yosun kokusu daðýlsýn sokaklara, denize karýþsýn ruhun, dalgalansýn..
Susma, anlat yüreðine aþký, sevdalara açýl yeniden.. Küçücüksün daha, baharý yaþa daima, kýþlarýn ýlýk rüzgarlarla canlansýn ve güneþle büyüsün yazýn.. Toprak kokusu büyülesin seni, gül daima, mutluluktan korkma..
Küçüðüm, unutma, sen küçücüksün, ama içinde her gün biraz daha büyüyen kocaman bi yürekle yol alýyorsun bu okyanusta….
PELÝN GÝDER