Gidiyoruz

Bir arabanýn camýndan pek ev bulunmayan bir yeþil düzlüðe bakýyorum arabanýn içindeyken dýþarýsý çok farklý gözüküyor sanki çizgiler var heryere girmiþ çizgiler bu hýzýn verdiði bir algýlama biçimi biliyorum herþey birbirine karýþýyor bir de kulaðýma arabaya çarpan rüzgarýn sesi geliyor...

Elektrik direkleri hiç bitmiyor aralarýna gerilmiþ teller inip kalkýyor sanki baþýmý çýkartýyorum arabadan yüzüme soðuk hava çarpýyor gözlerimi kýsýyorum gözlerim yaþarýyor gözyaþlarým rüzgarýn hýzýyla uçuveriyor kimyevi bir testeymiþim gibi...

Yolda birþeyler satmaya çalýþan köylüler var o tek tük araya serpiþtirilmiþ evlerde oturuyorlar sanýrým...

O kadar temiz ve ferah ki hava kýsýk gözlerle etrafa bakarken bir yandan da yüzüme çarptýðýnda içime olaðanca çekmeye çalýþýyorum...

Yüzüme çarpan havanýn soluk borumdan akciðerlerime girmeden önceki yolculuðunu düþünüyorum...rüzgarla hýzlanýp bazen durgunlaþtýðýný bir aðaca sürtünüp bir dereye eþlik ettiðini ve sonunda benim bedenimden karbondiokside dönüþüm hadisesini...

Onu öldürdüm katlettim doðam gereði...