Zaman su misali akýp giderken geride býraktýðýmýz her bir aný kendine bir yer bulmaya çalýþýr zihinlerimizde. Kimi baþarýlý olur, kimi ise silinir gider zamanla. Henüz nasýl bir olgu olduðu bile net olarak tanýmlanamamýþ olan zaman aslýnda bir süzgeç görevi görür hayatlarýmýzda. Hatýrlayabildiklerimiz ve hatýrlananlardan ibarettir ömrümüz.
Ýnsan hayatýnýn birçok sýrperdeleri vardýr. Araladýðýnýzda karþýnýza çýkanlar þaþýrtýr sizi çoðu zaman. Sert kayalýklarla çevrili bakýþlarýn içinden kalbe doðru süzüldüðünüzde daha önce hiç göremediðiniz çiçek bahçeleriyle karþýlaþabilirisiniz. Size bu yolculukta eþlik eden zamandýr.
Zaman sadece akrep ve yelkovan denilen iki koþucunun birbirileriyle yarýþý deðildir. Zaman bazen yarýþtan çekilmektir. Yorulmak, dinlenmek, durmak ve uyumaktýr.
Bazen sevmek, bazen sevilmektir.
Zaman kýymetli bir maden gibidir bazen. Deðerlidir. Kimilerine yetmez. Kimilerinin elinde fazlaca vardýr, har vurup harman saçar.
Zaman öðretmek ve öðrenmektir.
Özlemek ve özlenmektir.
Sevgilinin sevdiðine yazdýðý bir mektuptur. Sevgilinin içindeki özlemin kokusunu duyabilmektir: “Bir bakýþla erittiðin kalbimin, senden uzakta isteksizce çýrpýnýþlarýný hissederek gözlerimi kapýyorum her gün. Seni görmeden ne gözlerim kapanmak istiyor, ne de kalbim atmak. Sesini duymadan gitmiyor kulaklarýmdan gülüþün. Zaman en azýlý düþmaným oldu, sensiz geçen her saniye adýmýný yavaþ yavaþ atýyor. Sen olmadan buralarda güneþ bile isteksiz doðuyor. Doða içine kapanmýþ, ruh gibi adeta. Sabahýn köründe içilen sýcak bir çayla hissetmeye çalýþýyorum ellerinin sýcaklýðýný. Öpüþünü unutturacak bir þey bulamadým henüz buralarda. Tenin tenime deðdiðinde tüm vücuduma yayýlýp içimdeki her hücreyi titreten o saf aþkýný hissetmeye engel mi sanýrsýn mesafeler? Sen olmasan da hayalini kollarýmýn arasýna alýp sýmsýký sarýlýyorum. Saçlarýný okþayýnca elimde kalan o koku sanki yüreðime sinmiþ. Özlemin kokusunu duyuyorum ilk defa. Zaman akmýyor sensiz.”
Zaman alýþmaktýr. Sevdiklerinizden uzaklarda kaldýðýnýzda baþýnýzý yaslayýp aðlayabildiðiniz bir dosttur. Zaman merheminden elinize bir tutam alýp kalbinize sürdüðünüzde geçmeye baþlar acýlar.
Yalnýzlýðýn paylaþýlmaz, paylaþýlsa adýnýn yalnýzlýk olmayacaðýný söyler büyük þiir ustasý Özdemir Asaf. Zaman bazen yalnýzlýktýr, paylaþýlmaz. Bazense bir ömür boyu süren bir birlikteliktir.
Zaman görünmez asla, takipçi ve sinsidir. Hayatýnýzýnda sürekli varlýðýný hisseder ama asla ona ulaþamazsýnýz. Nasýl ve nerde karþýnýza çýkacaðý belli olmaz. Bazen bir þiirin, bir kitabýn, bazen de bizi derinden etkileyen bir þarkýnýn içerisine gizleniverir sessizce. Onu arayýp bulmanýzý, hayatýn içinde saklandýðý bir yerlerden onu çýkarývermenizi bekler. Zaman ses çýkarmaz, konuþmaz asla. Bekler hep.
Bahanelerin efendisidir zaman. Ýnsanoðlunun hayatýnda yapýlamayanlarýn, baþarýlamayanlarýn en büyük nedeni olmuþtur daima. Sýðýnýlacak sonsuz bir limandýr gemilerimiz için. Hangi bahane gelirse gelsin kapýsý hep açýk olan bir handýr. Okuyup adam olamadýnýz mý? Hoþgeldiniz. Kitap mý okuyamýyorsunuz? Buyrun sizde. Çocuklarýnýzla ilgilenemiyor musunuz? Sizinki de laf mý caným, hele bir geçin içeri soluklanýn, misafir edelim sizi, kafanýzý toplar, sonra düþünürsünüz. Bakýn içeride daha ne güzel dostlarýnýz var.
Hancý aðanýn hoþ sohbeti kandýrmasýn sizi sakýn, çýkmak istemezsiniz sonra dýþarý.
Zaman baþlangýç olduðu gibi bir sondur da.
Yeni olduðu kadar eski, güzel olduðu kadar çirkin, kuvvetli olduðu kadar da zayýftýr. Zaman muhteþem bir ahenkle hayatýnýzýn içerisine yerleþmiþ temasý zýtlýk olan puzzle parçalarýdýr. Tüm parçalarý yerli yerine oturtmak bir ömür sürer. Zaman bir dost olduðu kadar düþmandýr, savaþçýdýr. Yapbozunuz tamamlandýysa ne mutlu size, yerleþtirilmemiþ parçalarý kalmýþ bir vaziyette zamana yenik düþen o kadar çok hayat var ki..