Hayat önümüze konulmuþ koca bir soru iþareti. Bu soru iþareti cevapsýz bir soruya mý, yoksa sorusu olmayan bir cevaba mý ev sahipliði yapar belli deðil.

Ýçimizdeki karartýyý aydýnlatmaya yetmez köþe baþlarýndaki sokak lambalarý. Hayat mý çok karanlýk, yoksa ýþýklarý söndüren birileri mi var? Yaðmurlar buz gibi yaðýyor artýk. Nisan da tek sadýk dost oluyor þemsiyeler. Ilýk ýlýk ýslanmayalý çok olmuþ tek bedende iki yürek.

Bir gün bir rüya görüyorum, yorumunda baharlarýn vedasý saklý. Baþbaþa kalmýþ yaz ile kýþ. Kýþ yazda misafir, yazýn saçýnda ak var. Þarkýlar taç yapmýyor artýk sevgilinin baþýna. Çünkü bilmiyor sevgiyi kendini sevdirenler…

Uçuk pembe olmuþ dünyanýn rengi. Uçan pembe mi, yoksa pembenin düþleri mi gören yok. Bir tren kalkýyor acý çýðlýklarla gardan… Ýçinde pembenin kaçan fýrsatlarý olmalý…