Bir infilak gibi durup yanýbaþýnda.
Sana sözler getirsem
intizamsýz sözler...
Bütün külden köprüleri býrakýp ardýmsýra
seni arasam,
seni bir fahiþenin yeni dalýnmýþ uykularýnda.
Sonra bastýðýn yerlerdeki kokundan,
teninde yeni taranmýþ sýrlar bulsam.
Sen olsan ömrümde,
Mecrasýný kendi bulan nehirler gibi,
Kýyýlarýna...
Ölü aþklar vuran bu kentte .
Siyahlar giysem, diz çöküp karþýnda,
çeksem kýnýndan en keskin haliyle aþký
o aþk ki cinnettir,
sözlerin celladý.
Sözler ki;
Eþref saatlerinin kerhane güzeli