Sen Demek Uçurumdan aþaðýya elini býraktýðým bir yar oldu adýn. Tutamadým, gitmek istedin usulca býraktým seni kendi yalnýzlýðýnýn uçurumuna...



Eylül gelip çatmýþ
Anlamýný kendisi bile bilmez
Ben bilirim Eylül'ü
Serin, taze bir sonbaharý getirir
Birde ayrýlýklarý
Umut getirir taze nefeslik
Acý getirir
Her Eylül içim karanlýk
Dýþým Karanlýk
Hoþçakal ey Aþk
Eylül Sevmiyor seni

Oysa Eylül de söylemiþti
Seni Seviyorum, Ölesiye
Söz verdim Aramayacaðým,
Ruh Ýkizimi buldum demiþti

Eylül bir vurup bir çekiyor
Yüzümde tokat gibi hissettiðim
Ýçime demir lokma gibi oturan
Hazmý yok bu ayrýlýðýn

Birþey Eksik Sende Deðil Bende
Sorun olur, Sýkýntý yaparým sana
en iyisi bu
En iyisini bilen senmisin?
Kime göre en iyisi?

Kabullenmek demekti
Helalleþmek...!
Hoþçakal sözünü hýçkýrmak!
Gidiþine uðurlama yapmaktý,
Ýçinden kan nehirleri yürütmek
Aðlamak Demekti
Aðlamayý bilmeden
Eylül Ayrýlýk Demekti.
Her Eylül Olduðu Gibi