Son diyorum,
Sonsuzluða uzayan
Issýz sokaklarda…
Tek baþýnayým iþte
Ben ve ben!
Halbuki ne çok istemiþtim
Ben ve sen olmayý
Soðuk kýþ gecelerinde,
Yüreðimi ýsýtacak bir sen olmasýný.
Olmadý canýmýn içi,
Gözyaþlarým hiç son bulmadý.
Sen hiç yanýmda olmadýn.
Seni, sende yaþamadým ben
Kaçamak, umutsuz bakýþlarda tanýdým aþký
Duygularým karamsar ve ürkekti
Gözbebeðimin ortasýnda hep bekledi,
Akmak için bir damla yaþ.
Çoðu kez kuytu köþelerde haykýrdým,
Kimsenin iþitmediði, hissedemediði bir sesle.
Gitmeliydin, ama gidemedin.
Çýkamadýn habersiz girdiðin gönlümden.
Halbuki bilseydin ne izler býraktýðýný,
Ne yaralar açtýðýný yüreðimde
Bekler miydin o zaman?
Hiç düþünmedim,
Hiç ihtimal vermedim.
Çünkü sen sadece,
Arkana bakmadan yürümeyi bilirsin.
Yüreðin merttir, yiðittir belki
Hatta sevmeyi de biliyor olabilirsin.
Senin de gözlerin yaþlarla tanýþmýþtýr mutlaka
Ama bekleyemezsin, umutsuzca sevemezsin
Gülüþlerindeki hüznü, herkesten gizleyemezsin.
Söyle hadi,
Sen benim gibi sevemezsin!!!