Can dostum,

Sana artýk dostum diye hitap ediyorum farkýndaysan. Nedense çok çabuk kaným kaynadý sana. Bu senin cana yakýnlýðýndan, bana karþý sabýrlý olmandan, sevgi ve ilginden kaynaklanýyor olmalý.

Daha önce de söylemiþtim. Seninle sohbet ederken bir baþka benle sohbet ediyormuþ gibi hissediyorum. Sanki yýllarca ayrý kaldýðým bir benzerimle ilk kez karþýlaþmýþ da hasret gideriyormuþ gibi oluyorum. Hayatý ve insanlarý deðerlendiriþin, olaylarý algýlayýþ biçimin bana çok tanýdýk geliyor. Küçükken bir hayalim vardý: Nerede yaþadýðýný bilmediðim bir benzerimle yýllar sonra karþýlaþtýðýmda onunla çok þey paylaþacaktým. Oyunlar oynayacak, sohbet edecek, birlikte aðlayýp birlikte gülecektim. Benimki belki çocukça bir hayaldi ve hâlâ da öyle. Ama dünyaya çocuk gözüyle bakanlar daha mutlu, daha huzurlu, daha baþarýlý olmazlar mý? Tüm insanlar kin, nefret, hýrs gibi kötü duygularýndan arýnýp dünyayý çocuk kalpleriyle kucaklasalar dünyamýz daha yaþanýlýr bir hâle gelmez miydi?

Sohbeti tatlý dostum,

Umarým harcýný sevgi, saygý, barýþ ve kardeþlikle, emek ve alýn terimizle kardýðýmýz dostluk köprümüz kýtalar ve okyanuslar aþýp gönüllerimizdeki yerini alýr. Çünkü dostluk ekmek kadar deðerli, su kadar azizdir. Dünyanýn hazinelerini dahi verseler hiçbir þeyle deðiþilemeyecek kadar kutsaldýr bana göre. Dostluk köprümüzün ebediyete uzanmasý dileklerimle. Sevgi ve dostlukla kal.