Masallarýn sýnýrsýz ülkesinde yaþayýp
Ninnilerin büyüttüðü çocuktum
Büyüdükçe küçüldü ülkemin sýnýrlarý
Büyüdükçe büyüdü önümde duvar
Hürriyet tutkunu bir þair oldum

Telleri kýrýk bir tar
Savurdukça gönlüme rüzgar
Bir ana yüreði kadar yanýk
Ayrýlýðýn türküsüyle uyudum
Nihayet
Sevdasýnýn ateþiyle kavrulmuþ
Leyladan daha yorgun
Mecnuna hasret
Bir baþka ana buldum

Ve sonra seninle tanýþtým yavrum
Mutsuzluðun yüzündeki çizgilere oturmuþ
Bir hüzün ki karýþmýþ týrnaðýna kanýna
Bir bulut ki gözlerine taht kurmuþ
Ýlkbahar çaðýnda saçlarýnda kýraðý
Yanaklarýn bir sonbahar yapraðý
Ellerinden ayrýlýðýn sýcaklýðý gitmemiþ
Ellerin soðuk
Kabristanlar yaþatan gözlerindeki ferde
Yaþamýn zerresi yok
Bana sunduðun her þey fahiþe
Seviþmek ihanet olur onlarla
Geziniyor herbiri bir kuytu yerde

Dün dün olsa bugün bugün olsa da
Gönlüm seller gibi sana aksa da
Biliyorum
Katlime ferman olur sendeki büyük vurgun
Ýnanýr mýsýn Anadolulum
Bana Azerbaycaný hatýrlatýyorsun

Gözlerimden Azerbaycan akýyor
Kalemimin mürekkebi o
Ömrümüm mektebi o
Gerçeðimde sen yoksun
Niçin biliyor musun
Sana karþý bu gurur gözlerimdeki kin
Sana benzettiðim vurgun vataný
Anamýn ninnisinden
Zeynebin naðmesinden
tarýn yanýk sesinden
Kana kana içmiþim
Sendeki o çizgileri ben ekmemiþim