Biz suyun baþýna eriþmeye çalýþan bir avuç insan.. Yol neresi.. Yolculuk nereye bihaber.. Nereden çýktýk bu yola veya neden bu yolun yolcusuyuz bilincinde deðiliz besbelli.. Duman daðlar çeldi gönlümüzü.. Anlamadýðýmýz dillerde dualar kulaklarýmýzda.. Ellerimizde hep dost masalarýndan kalma anason kokusu.. Bir sabah ansýzýn.. Esti iþte aklýmýza.. Suyun baþýný göresimiz geldi belki.. Kurak bir vadinin arsýz çocuklarý biz.. Ýsimsiz.. Atýnda donu olmayan kirli atletli.. Burnunda kurumuþ sümükleriyle düþtük yola.. Elbet yol uzun.. Hep tepe, menzil niyetine seçtiðimiz mekanlar... Nereden esti de çýktýk yola.. Dudak deðmemiþ sulardan içmek için bunca nefes.. Yolumuzun üstü sis pus.. Bilmeden, kimselere söylemeden.. Ve en anlamsýzý hiç haberleþmeden.. Biz.. Bir avuç insan.. Suyun baþýný göresimiz gelmiþ besbelli.. Sayýsýz bir saatte ve koyu gri ile tuhaf bir mavinin ince ince içimize iþlediði bir gökyüzünde.. Biz.. Suyun baþýný görmeye.. Ayaklarýmýz.. Yüz yýllýk çatlaklar.. Nasýrlarýmýz sýzlamakta.. Ama kimsenin el sürmediði o dudaksýz ve nefessiz suyun baþý hayallerimizi süslmekte.. Nereden esti de çýktýk bu umutsuz düþlere.. Binbir düþümüz var iken kolay yataklarýmýzda.. Yar yanýndan kalkýp gelen mi dersin.. Ana duasýný almadan el yüz yýkamadan yola düþen mi.. Biz bir avuç insan.. Aptal ya da saçma sapan, onlar tarafýndan yorumlanan her düþ.. Sahibi biz.. Hani eli yüzü sýradan olan.. Ve isminin önünde hiçbir sýfat barýndýrmayan.. Bir avuç insan.. Öylesine, belki sýrf merakýmzýdan.. Suyun baþýný göresimiz gelmiþ hani düþmüþüz yollara.. Çoðul eki her ne kadar gidilen mevziye eklendiðinde sempatik dursa da, biz aslýnda hiç biz deðiliz.. Adýný bilmediðim insanlar.. Bir avuç desen sýðmayýz.. Lafýn geliþi.. Düþmüþüz bir kere ayný yola.. Yok birbirimizle benzerliðimiz, atletimiz ve sümüðümüzden baþka.. Yolumuz bir.. Beklediðimiz farklý.. Bulacaðýmýz kim bilir ne? Binbir dert çile.. Huzursuzluk içinde.. Bir yudum içmek için kalan son nefesimizi de harcayacak kadar budalayýz.. Elbet biz de insanýz.. Olmasa olmaz.. Ama kör þeytan göresim gelmiþ.. Görmeden olmaz..

Kurak coðrafya kurumuþ insanlýk parçasý.. Dört tarafý derilerle çevrili bir et parçasý sadece yürek.. Ada demeye bin þahit lazým.. Adý batasýca.. Ki batsa iþimize gelmez ama.. Ýþte.. Lafýn geliþi.. Lafýn ise aslýnda ne gelmesi nede gitmesi belli.. Olduðu yerde duran kelimelerle cümleler yaratmaya çabalamaktayýz.. Gökyüzü enteresen eflatun..

Soðuk yapmakta insanlýk anadolunun bu vadisinde.. Elimiz yüzümüz kardeþ hakký.. Yemezsek olmaz.. Aç ile yürümenin verdiði haz tokluðumuzu farketmekten.. Ama olmaz.. Suyun baþýný görmeden olmaz..

Gýrtlaðýmýzda ucuz tütün mamülü sigara dumaný.. Eli avucu küçücük çocuklarýn üzerinden geçmekte yürüdüðümüz yolun çizgisi.. Kim kiminle bilmeden ve belki de asla bilemeyecekken.. Bizim hani göresimiz gelmiþ diye.. Kardeþim Hakký.. Senin karnýn aç iken.. Biz düþtük yola.. Bir avuç.. Avuçlasan bir etmeyiz oysa..

Binbir umut.. Ve bir sürü umutsuz durumla.. Kimseye güvenmeden.. Güvenemeden elbet kanýmýzýn kokusuyla beslenen.. Gözümüzü kapatmaya benden, senden ve bizimle, biz miyiz acaba diye düþnen herkesten tiksinerekten.. Biz, ki biz olamadan yürümek..

Suyun baþý.. Esas mesele ordan gelmekte.. Ne kadar saf ve ne kadar berrak.. Hiçbir dudaðýn deðmediði sulardan içmek.. Hakkým olmadan hakkýnýzý çalarak..

Ah.. Ne güzel þey güvensizlik.. Ve ne kadar lanetli duygu kardeþlik.. Öðrettikleri.. Öðrenebildiðim.. Suyun baþý.. Evet.. Her biri silinecek zihnimden.. Hele bir varsam menzile.. Ýlk sizn kanýnýzla kirletreceðim besbelli vardýðýmýz cennet bahçelerini.. Yol arkadaþlarým.. Ýlk kurbanlarm.. Olmasý gerektiði gibi.. Bana öðretildiði gibi.. Birsin birey ve bir sen içmelisin.. Oysa tüm dünyaya yeter yalnýzlýðýn.. Merakýn.. Sýrf.. Sen istedin diye bu anlamsýz yol almalarýn.. Biz.. Ve ben.. Ayrý kalsamda.. Bir avuç insan.. Sýrf birbirimizi daha rahat öldürelim diye yol almýþýz suyun baþýna.. Kimsenin daha önce deðmediði dudaklardan öpebilelim diye..