Üç gemi görünüyor uzaklarda…Üçü de ayný ufukta kaybolmayý bekliyor.Bense çýnar aðacýnýn gölgesinde ölmemden öce gelen ölümü bekliyorum.Ýskender’in aynasý gibi gelen gemileri görüp,güneþin hararetini üzerlerine yansýtýp onlarý yakmayý düþlüyorum.Elif gibi dümdüz olmak mý yoksa lam gibi eðrilmek mi beni daha erken topraða döndürecek bilmiyorum. Ýskender’in aynasýndan dünyayý seyrediyorum sadece.Cem’in kadehinden bir yelkenle kayýp gidiyorum bütün þehirlere. Ýki yakam çak etti artýk. Sonunda baþ aðrýsý veren þaraplarla aðacýn gölgesinde aklýmýn hüma’sýný uçuruyorum ötesine geçemediðim sidreye.Sidreden öteye gidemem.Bu kargaþa içinde daha ne kadar oyalanacaðým?Dokuz aynada gösterilenleri seyreden bir su olsam keþke.Ýnleye inleye geldiðim bu yerden ayný þekilde ayrýlmasam. Yanýmdaki çýnar el kaldýrmýþ tüm yapraklarýyla yalvarýyor.Bir yaprak düþtü;sanki sonbahar yapraðýný bir ýrmaða saldýlar bende düþüyorum onunla beraber.Bu ölümlülük zindanýnda yaban delileri gibi seher vaktini bekliyorum.Yerin altýndaki balýða bakýyorum.Yanýmdaki yaprakla beraber ahýmýn rüzgarýyla yola çýkmýþtým;vücudun kayýðýyla aksakallý yelken oldum.Ömrüm:akarsu,fanilik elbisesi ve yapraðýmla beraber ruhun göç zamanýnda þehrin diðer ucuna;zengin fakir herkesin gittiði rýhtýma gidiyorum hüma kuþumla beraber.Güneþi ve ayý gözlerime gözlük etsem de göremem sidreden öteyi. Biz bölüþürdük diye baþlardý her þey ama þimdi hiç kimse bölüþmek istemiyor. Ne varsa yokluktaydý!Oysa þimdi her þey varlýktan olmuþ.Bilmiyorum.Ayna içindeki görüntüye nasýl deðer verebilir?Küçücük olsam ,Sadefin aðzýna düþen tek damla feride olsam,uðurluyla uðursuzlarýn arasýnda.Hüma kuþu olsam Anka kuþunu kovalayan. Ýnsan yüzüne benzeyen Anka’nýn ölüme yaklaþtýðý zaman son yuvasýn içinde süslenmiþ yuvadan uçup gitsem.Açlýktan karnýna taþ baðlayan gibi yüreðime tüm kayalarý baðlasam.Þam’ýn karanlýðýnda kalsam hiç sönmeyen ýþýklar altýnda…Suya salsam yüreðimi.Saye gibi paymal oldu gözlerim artýk.Gölgem gibi çaresiz kaldým ellerimin hareketine düþman.Her akþam seyrettiðim yeþil aðacýn üzerindeki kurumuþ dal olsam.Bir an önce düþsem tüm gölgelerin üzerinden tüm bulutlarýn içinden,hüma kuþuyla uçsam aklýn gidemediði yerlere Þeddad’ýn kurduðu sahte cenneti “irem”i göremeden batsam þehrin diðer ucunda.Sayesiz dolaþsam kaldýrýmlarda çýrýlçýplak ayaklarla,tüm sevdiklerimin gözlerinden geçsem de varlýksýzlýðý yaþasak her beraber.Bilmiyorum;gerçek ve gerçeksizlik arasýnda hilal þeklinde bükülmüþ çýnarýn altýna bekliyorum hiç görünmeyen üçlüyü.Satýrlar arasýnda parçalanmýþ yakalarýmla,düþmüþ düðmelerimi ýslatýyorum gözyaþlarýmla,hiç gidemediðim gerçeðini bulamadýðým hayallerimle siyah satýrlarýmý döküyorum denize.Karalarla denizlerin çatýþmasýndan uzak ;süpürülmüþ tozlarýn arasýnda yaðmurlarý dinliyorum.Her gün ayný sulara düþüþümü seyrediyorum parçalanmýþ aynamdan.Tavandan sarkan beyazlýða inan karara zemin üzerinde çok zor gelip,çok çabuk giden rüzgarlarý izliyorum.Çaresizim bekliyorum,son trenin son geminin rýhtýma geliþini bekliyorum bir balýðýn sýrtýnda……….