Mevsim yalnýzlýk.. günlerden yalnýzlýk.. saat ise yalnýzlýðý geçiyor.. evet yalnýzýz.. ve yine evet, öle kalacaðýz..
Anne karnýnda baþlar yalnýzlýk serzeniþleri.. Daha sonra doðarýz. Etrafýmýzdakiler bakarlar koca koca gözleriyle, iyi ki doðdun dercesine. Zaman geçer, ilkokula baþlarken annen götürür okula seni, oturtturur bir sýraya, yanýnda sana cins cins bakan küçük bir çocuk vardýr. Annen artýk eve gitmeliyim der býrakýr gider seni.. Aðlarsýn, çünkü çocuksun, utanmýyorsun aðlamaktan safsýn, temizsin.. kimseyi umursamýyorsun.. Sana ne seni küçümseyecek olan karþý sýradaki gözlüklü çocuktan ya da sana ne haykýrýþlarýna haykýrýþ katan korkak sümüklü bir bedenden..

Evet vakit geldi.. Avuntularýn vakti.. Ölene kadar avuntun olacak bedenler var artýk etrafýnda. Ýnanma çok da yalancýlar, hep senle olduklarýný söylerler. Oysa sende bilirsin onlarýn iþi mi yok hep senle mi olacaklar.. Düþünürsün bir zamandan sonra dünyada ailenden ve dostlarýndan baþka her þey, herkes yalan.. Onlar için dua edersin. Allah’ým alma onlarý benden ya da yaþatma acýlarýný, gösterme ölüm anlarýný ama zaman gelir bir yanýn toprak olur gider.. Aðlarsýn kahrolursun belli edemezsin çünkü artýk büyüdün sen. Karanlýklar seni bekler geceye sakla gözyaþýný. Anlarsýn artýk onlarda gidecektir zamanla.

Geceleri sessizdir sokaklar ve yalnýzdýr küçük çocuklar.. aðlasalar da duymaz kimseler.. duysalar da umursamazlar dimi?? Küçük bir çocuk çýðlýðý iþte. Kim bilir ne oldu da aðlýyor, kesin bir þey yaptý annesi dövdü diye iftiraya hazýrdýr herkes.

Evlenirsin.. Çocuðun olur.. çocuðun evlenir.. kocan ölür.. ne trajedik ama bunlar olacak þeylerdir sende bilirsin.. Tek kalýrsýn, yalnýzsýndýr artýk, sarýlacaðýn ne bir kocan, ne bir baban, nede bir çocuðun vardýr.. Gerçekler bunlardýr. Senin unutmaya çalýþtýðýn gerçekler iþte senleler. Avutmuyor artýk seni yaðmurlar damlalarýn fazlalýðýyla, çünkü mevsim yalnýzlýk.. Mevsim sessizlik ve mevsimin ne zaman biteceði belli deðil.. Hissediyor musun? Hatýrlýyor musun? Seni sevenlerin çýðlýklarýný.. Seni seviyorumlarla biten cümleleri. Seni de kandýrdýlar deðil mi? Evet þimdi yalnýzsýn..

Küçük bir çocuk aðlýyor ve sen biliyorsun nedenini. Yalnýzlýktan ve karanlýktan korktuðunu.. Ve sorarsýn kendine hani avuntu bedenler, seni çok sevdiler ya þimdi nerdeler? Yoksa yalnýz mýsýn? Artýk kabul et. Yolun sonu.. Yollar sisli, dikenli.. Ellerine dikkat et kanamasýnlar.. Çünkü yüreðin kanýyor, gereksiz bu kadar kan kaybý.. Kanýnla sulayacaksýn topraðýný. Hadi artýk ölüm aný gidiyorsun, yolcusun. Sonun geldi artýk son kez bak sevdiklerine ve onlarda sana baksýn izin ver. Bu kadar gaddar olma. Onlara, onlarý ne kadar çok sevdiðini söyle ve son bir kez bak aynaya ve elveda de kendine. Koca bir ELVEDA..