Gördün mü gene Dolunay var tepemizde. Ben gördüm ve bir resmini çektim senin için, her dolunayda yaptýðým gibi. Bulutlarýn renginin siyahtan griye döndüðünü ve ayýn gümüþe bulanýp bütünüyle süzüldüðünü benim gözümle görebilmen için. Birazdan atacaðým posta kutuna fotoðrafý ve altýna da diyeceðim ki “Kafaný kaldýr ve kutsan bir kez daha!”

Ve sen biliyorum ki posta uyarýsý aldýðýn an açacak mesajý ve gelen fotoðrafý benim gözümle göreceksin. Dýþarýya çýkacak, çýplak göðün altýnda elinde bir kadeh kýrmýzý þarap ile hayata kutsanacak belki de dakikalarca gözlerini ayýrmadan bakacaksýn benim tam o sýrada baktýðým noktaya.

Veya belki de birazdan ben bir posta alacaðým ve bakacaðým ekranda ki ismine uzun uzun. Sonra alýp bir kýrmýzý çýkacaðým dýþarýya. Þubat soðuðuna inat dikileceðim ayný göðün altýnda, gözüm tam senin baktýðýn noktada.

Tek kelime etmeden, bir tek defa tereddüt etmeden. Ayný anda, ayný töreni ayný yalnýzlýkla tekrarlayacaðýz bir an bile düþünmeden...

Tanrý seni korusun dostum!

Þubat 2008, Ýstanbul..