Küçük bir kasabanýn dört ayrý mahallesi varmýþ.Birinci mahallede 'Evet ama' lar yasýyormuþ. 'Evet ama'lar her zaman ne yapýlmasý gerektiðini bildiklerini düþünürlermiþ. Yapma zamaný geldiðinde ise 'evet, ama' diye yanýtlarlarmþ. Yanýtlarý hep yanlýþ olurmuþ. Suçu baþkalarýna atmakta da ustaymýþlar.

Ýkinci mahallede 'Yapýcam'lar yaþarmýþ. Ne yapacaklarýný bilirlermiþ. Kendilerini yapacaklarý þeye adým adým hazýrlarlarmýþ ama yapacaklarý sýrada þanslarýný kaçýrdýklarýnýn farkýna varýrlarmýþ. Bu mahallede insanlarýn dizleri dövülmekten yara bere içindeymiþ.Yaþamý ertelememek için verdikleri kararý bile ertelerlermiþ.

Üçüncü mahallede yaþayan 'Keþke'cilerin hayatý algýlama güçleri mükemmelmiþ. Neyin yapýlmasý gerektiðini daima en isabetli þekilde bilirlermiþ ama... maalesef her þey olup bittikten sonra. 'Keþke'cilerin de baþlarý hep kanarmýþ, duvarlara vurmaktan!
Kasabanýn en yeþil bölgesinde, en güzel evlerin olduðu mahallede ise iyi ki yaptým'lar otururmuþ. 'Keþke'ciler bu mahallede yürüyüþe çýkar, etrafa hayranlýkla bakarmýþ.'Yapýcam'lar 'Keþke'cilerle birlikte bu mahallede yürüyüþe çýkmak ister ama bir türlü fýrsat bulamazlarmýþ.
'Evet ama'lar ise mahallenin güzelliðini görmek yerine, aðaçlarýn gölgelerinin yeterince geniþ olmadýðýndan, güneþin daha erken saatte doðmasý gerektiðinden þikâyet ederlermiþ.
Ýyi ki yaptým' mahallesindeki insanlarýn kusuru da beyinlerinde mazeret üretme merkezlerinin olmamasýymýþ. Bu yüzden yaþadýklarý ortam her zaman güzel, düzenli ve huzurluymuþ