Aþk bahçesinde dikili üç direk
Biri ruh, biri göz, biri de yürek
Kimdeyse bu üçü güç onda demek

Ruh, içi sýrlarla dolu bir derya
Ve kâlpten kâlbe konan bir kelebek
Uçar durur seviyorum diyerek

Sevmek, rüyâ gibi baþlarmýþ güyâ
Ardýndan bir bakýþ, bir demet çiçek
Demek böyle gelmiþ, böyle gidecek

Ve yürek, uçsuz bucaksýz bir dünya
Orada can bulmuþ her þevk, her istek
Üstüne ateþten gömlek giyerek

Böylesine güzel sevmek, sevilmek
Yâri gül sanýp hayâline gülmek
O hayâlin adý aþk olsa gerek