Göðsümün topraðý üþüyor sensiz
Bulanýk sular titriyor arklarýmda
Irmaðýn koyusuna düþtü gölgem
Rüzgârlarýn ýslýðý cebimde saklý.

Sönmemiþ yangýn koylarýndayým
Düþlerin kavislerine sarýlýyorum
Yudumlara bölünüyor öfkelerim
Usulca öpüyor sabrýmdan sevda.

Ýçimde doymamýþ binlerce ah’la
Düþtüm yollarýna mesafen uzak
Heybemdeki asýrlýk türkülerle
Ruhumda dile geliyor dualar.

Yansam düþsem gecenin saçaðýna
Bir denizin tam orta yerine yaðsam
Ezberimdeki þiirlerle sana sokulsam
Neþterlenip gözlerinde hep kanasam.

Usulca mendil salla bekleyiþlerine yar
Düþlerin topraðýna açýver tohumlarýmý
Kimliksiz acýlarýn sürgün kentindeyim
Özlemin morgunda bulmadan sar bedenimi

Selahattin Yetgin