Gamzeleri saklý güzel…
Annem…

Maviydi bütün bulutlar ama kimsesiz bir yaðmur yaðýyordu yüreðimde usul usul. Ben annemi özlüyordum. Sessizce aðlýyordum sonra. Bitmek tükenmek bilmeyen zýrýltýlarým beni yine hasretlerle dolu akþamýn koynuna hapsediyordu. Ellerinin deðdiði yerlere gülleri emanet býrakmýþsýn anne. Kokusunda sen varsýn. Aklýma düþüyorsun ve ben hayallerimin en güzel yerinde sana geliyorum. Senin için yazýyorum bütün þiirlerimi sevgiyi adýnýn baþ harfine yüklüyorum noktalara hasretler býrakýyorum. Özlemleri anlatýyorum paragraf baþlarýnda. Ben sana aðlýyorum anne.

Yaþadýðým hasret dolu günler Siyah beyaz resimler çýkýyordu karþýma. Elimde çiçekler karanlýk bir gece, yaný baþýmda sessizliðimin kopyasý. Ve sonra eteklerinde akþamlarý özlüyorum anne. Ellerinin çizgilerinde arýyorum gülüþlerini, gamzelerinde filizleniyor bütün hatýralar. Dualarýmda saklýyorum seni. Her gün batýmýnda sýcaklýðýný arýyorum cemreleri düþüren topraklarýnda. Yaramaz kýzýnýn insanlara illallah getiren davranýþlarýna haným efendiliði ekliyorum. Yerli yersiz konuþmamasý gerektiðini öðretiyorum. Uslu bir kýz yetiþtiriyorum sana. Asabiyete izin vermiyorum. Kavgalarýmda bile sabýrlý olmayý direttiriyorum þýmarýk kýzýna. Dualarýnda gücünü özlüyorum anne.

Sahilde aradým dün gece çocukluðumda kaybettiðim anýlarýmý. Çakýl taþlarý takýldý sadece ayaðýma. Dalgalara anlattým özlediðim akþamlarý. Ben dalgalarla aðladým anne. Yaprak yaprak döküldü bütün hayallerim gün ýþýðýna sýzmayý bekleyen akþamlarda. Ellerimin kaldýramadýðý bir boþlukta sesini özledim. Buklelerinde ayazlarý özledim anne.


Peþime taktýðýn meleklerle hayallerimi yolladým sana dün gece. Kulaklarýna huzurlu olduðumu fýsýldadým. Onlarla dertleþ ve sonrasýnda bana kokunu yolla anne. Melek kokunu
Yaðmurlara gülücüklerini kat ve bir sonbahar akþamýnda yolla bana ellerini. Karanlýðýn sokaklarýna yaslanmýþ yalnýzlýðýmda bana dualarýný emanet býrak anne.