Bir vatan ki her bir diyarý ayrý destan,
Topraðýndan göklere özgürlük savuran.
Bir hilal bir yýldýz bir iman uðruna ,
Topraðýnda taþýnda þehit kaný akan.

Bir millet ki, tarihinde ne acýlar çekti,
Bir aðaç, gül gibi, topraðýna insan dikti.
Baþtan baþa yýkýldý da bütün ocaklarý,
Ýnmedi semalarýndan þerefli bayraðý.

Can bile senin kadar aziz deðil inan,
O melekler deðil miydi sana aðlayan,
Yumuk yumuk eller körpe diller deðil miydi?
Senin için semaya el kaldýrýp yalvaran.

Bir millet ki, tarihi þanlý kahramanlar yurdu,
Duramaz önünde hiçbir bayrak, hiçbir ordu.
Düþse de teninden caný, düþmez ahi yurdu,
Bir millet ki, özgürlükler yurdu Anadolu.

Bir millet ki, öyle bir millet ki emsali yok,
Adýnda, þanýnda, bayraðýnda esaret yok.
Bir millet ki, topraðýna þehit kaný ekmiþ,
Cennet için, cehennem içinden geçmiþ.

Ahmet Öztürk.