Ait olduðumuz dünyalar mýydý sýnýrlarý belirleyen halbuki ayný dünyada deðil miydik? Farklý meridyen ve paraleller gösterse de yerimizi … Hayatýn kendi mi ayýrýmdý ? Farklýlýðý oluþturan ayrý bir vatan ayrý bir þehir miydi þimdi kime dert yanýp kime isyan edeceðimi bilmiyorum kimi suçlu bulup kime bu bedelleri ödeteceðimi de…
En büyük düþmanýn uzaklar olduðu, yollarýnda her saniye beni uzaðýna attýðý gerçeði ile koyun koyuna yatmam çok mu kolay olacak ? Gözlerimi mi kapatacaðým hayaline bile, arkamý mý döneceðim, önceden baþ tacý yaptýðým sevgini þimdi gittiðin yollarda ayak altý mý edeceðim kulaklarýmý mý týkayacaðým yüreðimin çýðlýklarýnda…Sevgini sadece sesten ibaret olduðunu söyleyenlere inanýp sus pus mu olacaðým dillerimi mi yutacaðým en derin yerlere gömercesine sesimi… Þimdi ne yapacaðým?Ne yapýlabilir ki ölen birinin arkasýndan giden biri için ne denebilir ki herkes her þey gidebilir ama kelimler gitmesin benden …

Herkes için farklý bir ben yaratmadým bir ben vardý bende özümde beni var eden gerçeði yaþatan… Herkes farklý olsa da deðiþmez kanunlar vardý sevgiden vazgeçilmez gibi… Vazgeçemem sevmekten olmasa da sevdiðim , ben onsuz baþka yaþamlara gidemem misafir olamam yüreklerde… Doku nakli yapýlmýþ gibi uyuþmayan bir yürek bir bedenden ibaretim senden sonra … Okumayacaðýn kelimelerimden ibaretim… Kelimelere bile bu kadar sýrtýný dönebildiysen ve sýrf üzülmeyeyim diye kalacaksan; o yola ben çýkarýrým seni bavulunu ben toplarým elbiselerindeki kokunu içime hapsedercesine, eline bavulu vermem bile ben taþýrým sen giderken ödemem gereken son borç için deðil çünkü sendeki gibi deðildi bende karþýlýksýz sevgiler.. O istasyondan nefret edecek olsam da her geçiþimde yüreðimi çizip atsa da kendi elimle götürürüm ve seni bir daha dönmemecesine bindirip o trene gitmen için çalan o son sirende sensizlik için çalan bir þarký gibi ‘bazý þeyler için iyi olmak yetmiyormuþ sevilmek için aþk için iyi olmak yetmiyormuþ ’…

O trene binerken dönüp arkana bile bakma gel dercesine peþimden beni çaðýrma seçimler yapan yüreðin seçimlerime piþman ettiremese de bende sevdim bir kere kim olursan ol hangi kimlikte can bulursan bul … Giderken ellerini saçlarýma dolama elinde kalmasýn saçlarým dayanamazsýn benden parçalara saç telime bile kýyamadýðýn zamanlarda… Git hadi git artýk... Zamana lanet ettirmeden git anýlarý yakýp ateþlere vermeden git elimde kalan birkaç parçaya göz dikmeden git içimden yollar kadar git sen ne kadar uzaða gidersen git o kadar yakýnlaþacak aþkýn o kadar sen olacaksýn sevmeyi bilirsin dediðin bende …

Sen giderken buralardan korkularýmla kaldým gerilerde… Artýk birinin yanýnda yürümek korkutan insaný, birine güvenmek, sorun yanýna almak, yanýndakine iþte bu o demek hatta kendini bile inandýrmak zor o olduðuna… Sen dilbilgisi kurallarýný ezip geçen ben sen o yada ne bileyim varsa bir yerlerde biz siz onlar … Kaç kere geliyor ki hayatýna Olar insanýn, sen bütün bu cümleleri ve sesimi istersen kýs herkes aslýnda bu hayatta üçüncü tekil þahýs… Yarým kalan bir yazýnýn son cümlesiydin sen bitmeyecek yazýlara yelken açan bir yazarýn elindeki kalemde … Ve þimdi sen giden bir trenin son vagonunda biten bir aþkýn sancýyan yarasýydýn gidiþinle … Bir yara bir yara daha …

güle güle Ezra