''bil ki sen kanattýn kabuk tutmuþ bu yarayý ''...

Yaralarým vardý senin yollarýndan geçerken de...Yolun baþýnda kurduðun hanlarda aðýrladýðýn yolcularýn kimlikleri ile mi besleniyordun?...Tüm yalnýzlýðýmla yolun yorgunluðuyla girdim hayatýna...Hayat yormuþtu aslýnda gücüm yoktu yeni bir hayata,sevmeye,sevilmeye bile gücüm yoktu ama iþte geçtiðin yollarý bile bilmen gerekirdi, bilmen gerekirdi hayatý ve kanayan yaralar sende bir iz olmalýydý...Aklýna bile gelmemeliydi izler seninle iyileþecek gelen bütün kötülükler senin elinle uzaklaþacak sen içinde büyütüp durduðun o senden uzaklarda artýk bir zamir olarak cümleler de...Zamanýnda bir cümlen için kalbi atan o insan þimdi hangi kalplerde kan pompalýyor da can veriyor baþka sevgilere,þimdi senin cümlelerinden uzakta hangi harflerle dans ediyor, o çok severdi deðil mi bir müzik bir mum birde sen derdi camýn karanlýk yüzü ile ayýn aydýnlattýðý bir gecede sende tüm dünyayý görmek isterdi,olmadý görmek istediði ile baktýðý yerler tutmadý ...

''gurur gerek sen gereksiz hep kendini akladýn içimden yavaþ yavaþ muhabbetini kopardýn kalbimin ta içinden kapý dýþýna atandýn önceleri hayat veren þah damarýmdýn atardýn...''

Þimdi atmýyor artýk yürek þarkýlar bile dalýp gitmiyor. Akýl sana ait ne varsa bir dala bir kaðýda yüklediði anlamlarý bir bir söküp alýyor. Seni neye ait gördüysem dünyanýn mutluluðuna yada yok olmak kadar huzura hepsini tek tek kirlettim þimdi, elimde kalan bir kaç parça kirli duygu insanlara þüphe ile bakan gözlerim onlarý da söküp atabilir miyim yoksa gittiðim her yere senin izin diye götürebilir miyim?...
Gitmeliyim ben çünkü sen gittin,gitmek kolay deðildi sen gönderdiðin için.Defalarca geçip geçip seni aþmama izin verdin,hani bu su benim omuzlarýma geldi de sende neden dizde kaldý anlayamadým ...

''sen haklarýný savurdun yürekte doldu kontenjan aþkýn bana has deðil ki seni gidi donjuan...''