Siyah uçurtma yaptým bir akþam, benim gökyüzüm maviydi güneþim siyah. Yüzüme ýþýk doðmadý hiç. Ayrýlýðýn hüzünlü þarkýlarý düþmedi dilimden. Þiirlerim kafiyesiz, cümlelerim devrikti benim. Bir akþam annemi özledim, aðladým yok... Hiç bir þey yok. Gri gözyaþlarým var þimdi, makyajým akmýþ silmeye halim yok. delice sevdalar yaþamadým hiç, hüngür hüngür aðladýðým gecelerde olmadý. yolunu beklemedim hiç kimsenin gelmeyeceðini bilebile.anlamsýz serzeniþlerimde olmadý benim.bir akþam babamý özledim,aðladým yok…avuçlarýmda acýlar hissettim babam aklýmda, gülmeye halim yok.rüzgarlarlar esmedi hiç yüreðimde,bir gün yelken açtým gitmeye gücü yok,rüzgar yok.parantez içinde anlamlar daðýttýðým bütün kelimeler ünlemlere yer vermiþti bunu anlamaya halim yok.soru iþaretler oldu bütün cümle bitiþlerinde cevabýný bulmaya sebep yok.kelebeklere özendim hep, her gün batýmýnda.uçmak istedim, delice, bilmediðim diyarlara.kýsacýk þeyler sýðdýrdým zamanlarýma.uzun olmasýný isteyip baþaramadýðým,baþarmaya çalýþmadýðým anlar biriktirdim yüreðimde.hep yaðmurlu günleri sevdim.soðuk,sakin,gök gürültülü,saðanak.üþümeyi sevdim hep.üþürken titremeyi.dokunmaya kýyamadýðým eller olmadý hiç…ona ihtiyaç duyduðum zamanlarda.bir gün gitmek istedim hiç bilmediðim bir yere hiç bilmediðim bir zamanda.umurumda deðildi ne ile karþýlaþýrsam karþýlaþayým.yeter ki burada olmayayým.bu iklimde,bu þehirde,bu insanlarla.acý ile karþýlaþtým bugün yüreðimde, tarifi imkansýz, beni oyalayan gözler gördüm, bakmaya korktuðum.hiç bir eli tutmak gelmiyor içimden,siyah gömlek giyenleri beðenmiyorum artýk.siyah bir göz gördüðümde bakamýyorum, bakmak istemiyorum.artýk bilmek istemiyorum hiçbir yalanýn doðrusunu.uçsuz bucaksýz bir denizde kaybolmak istiyorum.benki kelimelerin bile kalbini kýrmak istemezken en anlamsýz yerde noktayý koydu hayat.bu da senin bitiþ öykün dedi.acýmasýz zaman.senide vardýr bir bitiþ öykün…bitiþ zamanýn…nedensiz ve sebepsiz bunca üzüntü varken,aðlamakta gelmiyo içimden.sessizliðimde kaybolmak istiyorum.bit artýk “zaman’’bit…