"Denemeler"de gördüðüm þeyi Montaigne'de deðil, kendimde buluyorum. -Pascal
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
-M.Necati Özfatura’ya- Ne zaman ay düþse göklerden denize Hep seni hatýrlarým... Ne zaman inceden inceye yaðsa bir kar Ne zaman iskeleye yanaþsa bir vapur Hep sana gelmek isterim… Ne olur söyle dede; Gemin hangi limanda? Hangi limanda gemin? Bugün sana geliyorum dede. Bilsen nasýl sevinçliyim. Bilsen nasýl kýpýr kýpýr yüreðim. Ýnce ince yaðan bu kar ne güzel... Kar iyi ki var… Ýyi ki yaðýyor… Yoksa nerden alýrdý rengini o güzel sesin? Ýnce ince yaðan bu kar ne güzel… Ýyi ki var bu kar… Ýyi ki yaðýyor dede… Ne tuhaf, insanlar ne kadar da karsýz… Ne tuhaf, insanlar ne kadar da ýssýz… Ýnsanlar ne de sensiz… Hepsi seni bulsun isterim... Ama bilmiyorlar ki dede Gemin hangi limanda? Bilmiyorlar Hangi limanda gemin? Ben, denizi boþaltmak için her gece daðlara su taþýrken gemimle… Ve her uyuduðunda ay gökyüzünde, nedense hep Hz. Ýbrahim’i hatýrlardým. Bu ay derdim, yalnýzlýðýný bunca bilirken ve bunca bilirken ýssýzlýðýný, ben nasýl farkýnda deðilim. Bu ay bilirken bu kadar yalnýzlýðýný, nasýlda yýldýz ve feleklerle birlikte sema edip dolanýr? Bu ay ne zaman düþtü denize ve ben onu çýkarmak için ne vakit baþladým boþaltmaya bu denizi hatýrlamýyorum. Fakat bir gece ay uykudayken birdenbire denize düþtü ve kayboldu göklerden. Sonra öðrendim ki ay, senin nurlu yüzünde her gece yarýsý namazla birlikte doðarmýþ. Ne tuhaf, insanlar ne kadar aysýz… Ne tuhaf insanlar ne kadar yalnýz… Hepsi de ne kadar sensiz Ýsterim hepsi sana gelsin Ama bilmiyorlar ki dede Gemin hangi limanda? Bilmiyorlar Hangi limanda gemin? Hem, onlar bilmiyorlar ki dede, aysýz olduklarýný… Onlar bilmiyorlar ki dede, karsýz olduklarýný. Onlar bilmiyorlar yalnýz olduklarýný. Çünkü onlarýn çevresinde hep birileri var. Dostlarý, hayranlarý, kitaplarý, anne- babalarý, dayýlarý, alaylarý… Onlar hep birileriyle beraberler. Onlar için hayat, kendilerini, gelecekteki kendi kýyýlarýna vurmak üzere içine koyulup denize atýldýklarý bir cam þiþe hükmünde. Onlar için hayat; kendi kendini taþýyan bir gemi gibi en sonunda yanaþýr ölüm sahiline. Onlar bilmiyorlar ki dede ölümsüz olduklarýný. Onlar bilmiyorlar bu gemiyle nereye vardýklarýný? Onlar için hayat; durgun suya atýlan bir taþýn sudaki halkalarý gibi geniþler ve dalga dalga yayýlýr. Küçük bir azar ve kaþ çatýþ bile zamanla gönül umanýnda çalkalanýp kayýplara ulaþýr… Ýnsanlar ne de kayýp Ýnsanlar ne de yalnýz Hepsi ne kadar sensiz Ýsterim hepsi sana gelsin Ama bilmiyorlar ki dede Gemin hangi limanda? Bilmiyorlar Hangi limanda gemin? Ne zaman yalnýz bir yýldýz görsem gökyüzünde Yusuf’un gördüðü o rüyayý hatýrlarým. Hani bir gece yýldýzlar gökten düþmüþlerdi ya denize? Rüyam deniz, deniz kâbus olmuþtu gecelerimde. Ben, kuyudan Yusuf’u, denizden ruhumu çýkarmak için her gece su taþýyordum daðlara gemimle. Sen, beni bulmak için aðlayýp dualar ediyordun Yakup Peygamberin yaþlý gözleriyle… Dede… Ne tuhaf kuyulara sýðarda bir Yusuf, sýðmaz albümlere bizim hayatýmýz… Rüya, kuyu, zindan ve yýldýz… Ne tuhaf… Sýðmaz albümlere rüyasýz, kuyusuz, zindansýz ve yýldýzsýz hayatýmýz… Yýldýzlar… Yýldýzlar nerde dede? Yeþil sarýklý bir kuyruklu yýldýz ne zaman doðar seherimizde? Dalgalar vurur mu kýyýya cezbe ile… Ve bir sabah, bir kayýkçý belirir mi iskelemizde? Ýnsanlar ne kadar yýldýzsýz Ýnsanlar ne kadar rehbersiz Hepsi ne kadar sensiz Ýsterim hepsi sana gelsin Ama bilmiyorlar ki dede, Gemin hangi limanda? Bilmiyorlar Hangi limanda gemin? Ne zaman elime bir kalem alsam, kendimi Hz. Davud’a verilen emrin içinde sanýrdým. Ben… Ben ne zaman Meryem oldum bilmiyorum dede. Ne zaman patladým bir kuyruklu yýldýz gibi Yahudi kralýnýn göklerinde! Bir Meryem mahcubiyetinde eðilirken baþým önüme, zaman bir ejderhanýn alevden nefesi gibi yüzümü kavurur. Pencereme konan bir serçenin kanat sesinden bile ürkerken, ilhamat bir Cebrail kanadýyla beni sonsuza savurur. Benim kelimelerim iþte böyle dökülürken suskunluk denizine... Senin yazýlarýn, ak elleri suya deðmeden yazý yazan Hz. Zekeriya peygamber gibi arþivler dolusudur. Ben… Ben bu çaða ne zaman düþtüm bilmiyorum dede. Fakat senden öðrendim kalbimin kendimden sakladýklarýný. Sen her sabah el deðmemiþ bir huzur ve mutlulukla yüreðime konuk oldun. Odam, ruhum, dualý nefesin koktu. Odam sen koktu… Selâmlar sen koktu… Kelâmlar sen koktu… Kelimelerim sen koktu… Yazým, avazým senden bir ülfet Sadece himmet… Hey! Beni yazar sananlar Yanýldýnýz! Yanýldýnýz! Bugün sana geliyorum dede. Hep yanýnda kalacaðým. Bilsen nasýl sevinçliyim. Bilsen nasýl kýpýr kýpýr yüreðim. Ýnce ince yaðan bu kar ne güzel... Kar iyi ki var… Ýyi ki yaðýyor… Yoksa nerden alýrdý rengini o güzel sesin? Ýnce ince yaðan bu kar ne güzel… Ýyi ki var bu kar… Ýyi ki yaðýyor dede… Ne tuhaf insanlar ne kadar da karsýz… Ne tuhaf insanlar ne kadar ýssýz… Ýnsanlar ne de sensiz… Hepsi seni bulsun isterim Ama bilmiyorlar ki dede Gemin hangi limanda? Bilmiyorlar Hangi limanda gemin? Bilmiyorlar Hangi limanda… Bilmiyorlar… Bilmiyorlar… Saliha Malhun www.sanatalemi.net
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Fazýl Akçil, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |