Elleri Sýr Kokan Çocuk…

Sen öyle umarsýz uyusan da bir köþede
Ýþte bu yüzden, sýrf bu yüzden iþte
Yaþamdan çok ölüme yakýn olduðun için
Seni bu denli yýktýklarý için
Yaþamýmýn gizini vereceðim sana

Senin kelimenle ‘yaþamýnýn’ gizini verince, benim kelimem olan ‘hayatýmýn’ gizini bulacak mýyým þairem? "Dünya sevgisi deðil, sevgi dünyasý" demiþti sakalýný sývazlarken Hz. Dedem... Kelimeler, satranç tahtasýnda dönerken aklýmla deðil, sezgilerimle yapýyordum hamleleri... Ben, böyle umarsýz uyusam da bir köþede, senin rüyalarýný da görebiliyordum... Sen, salýna salýna iniyordun rüya þehrinin merdivenlerinden... Her basamakta farklý bir renk oluyordu elbisen... Ben... Uyuyordum... Ama çýlgýn bir renk nehri akýyordu zaman ýrmaklarýndan... Çiçekler nehir nehir akýyordu... Eflâtun, mor, sarý... Ýmgeler yaðýyordu göklerden üzerine… Ve… Ve benim rüyalarýma sýðmayacak kadar resimler yapýyordun...

"Dün gece sen uyurken
Çiçeklere su verdim
Ve insanlarýn korkunç
Öykülerini anlattým onlara"

Ben böyle umarsýzca uyurken sen baþýmý okþadýn... Üstümü örttün... Ýsmimi fýsýldadýn... Çünkü... Çünkü üþüyordum ben biliyordun... Çünkü ben yýrtýcý hayvanlardan çok böceklerden korkuyordum! Çiçeklere olanlarý anlattýn! Beni yalnýz onlar anlýyordu çünkü. Ben rüya kapýsýnda tabir meleðini bekleyen ve elleri ezelden sýr kokan çocuktum biliyordun! Bu yüzden içinde kýyamet kopuyordu! Bu yüzden içine doðru aðlýyordun! Bu yüzden senin aðlayýþlarýn peçeliydi deðil mi?.. Düþlerin peçeliydi?.. Ama... Yine de... Elleri sýr kokan bu çocuðu seviyordun... Çünkü ben senin uzak ve yetim mýsralarýndým! Çünkü benim hikâyemdeki derinliði gördükçe ne kadar yüksekte olduðunu fark edip korkuyordun! Ýþte bu yüzden... Sýrf bu yüzden beraberce uyanalým istiyordun düþlerden. Ama ben… Ben... Çok derinlerdeydim... Çok derinlerde… Ýþte bu yüzden... Sýrf bu yüzden... Yaþamdan çok ölüme yakýn olduðumu biliyordun! Bu yüzden böceklerin korkunç öykülerini anlatýyordun çiçeklere. açelya hiç susmuyordu! Menekþe ise hýçkýra hýçkýra aðlýyordu!

"Dün gece sen uyurken
Yüreðim bir yýldýz gibi baðlandý sana
Ýþte bu yüzden, sýrf bu yüzden
Yeni bir isim verdim sana
Destina..."

Ben böyle umarsýzca uyusam da köþemde, sen biliyordun kim olduðumu... Bir kuyruklu yýldýz deðildim, biliyordun... Uydu deðildim büyük gezegenlerin etrafýnda dönecek… Bu yüzden bir yýldýz gibi baðlandýn... Ýþte bu yüzden, sýrf bu yüzden yeni bir isim buldun bana; Destina… Yaþamdan çok ölüme yakýn olduðum için... Beni bu denli yýktýklarý için… Beni bu denli yýktýklarý için... Beni bu denli yýktýklarý için... Elleri sýr kokan bu çocuða yaþamýn gizini vereceðini vaad ettin... Ve ben... Bir köþede masumca uyurken bu sýrrý söyledin… Ben… Ebediyyen sustum… Sustum... Sustum...

Uyandýðýmda ‘sýr’ düþ þehrinin aynalarýnda kalmýþtý... Sen ise hâlâ ayný þiiri okuyordun...

"Sen öyle umarsýz uyusan da bir köþede
Ýþte bu yüzden, sýrf bu yüzden iþte
Yaþamdan çok ölüme yakýn olduðun için
Seni bu denli yýktýklarý için
Yaþamýmýn gizini vereceðim sana"

Þiir Lale Müldür

Saliha Malhun
www.sanatalemi.net