YAZILADIKLARIM
Saat 22:30... Tam bir saattir masada oturuyorum öylece... Sigara üstüne sigara ekliyorum...
Dün yaptýðým kaseti dinliyorum bir saattir.
Yaklaþýk iki ay önce de bundan önce yaptrýðým kaseti dinliyordum yine bu masada oturmuþ.Bir taraftan da iki gün sonra yaþayacaklarýmý özlüyordum... 2 Gün sonra gelecektin. Birlikte yemek yapacaktýk. Konuþacaktýk, sesine alýþacaktým yine. Yine gözlerine dalýp gidecektim, ufku gözler gibi... 2 gün sonra geldin... Masada oturuyorum öylece...
Yarýn yine geleceksin. Bir fincan kahve içeceðiz belki. Belki kaçamak bakacaksýn gözlerime, kaçamak bakýþlarýnla aklýmý baþýmdan alacaksýn belki de... Belki de kafaný bile kaldýrmayacaksýn. Belki de kaldýrýp baþýný dimdik bakacaksýn, dim dik bakýp canýmý yakacaksýn... Belki olmayan bir þey yapacaksýn en sonunda da; gideceksin... Gizli belgeni vereceðim. Belki yanýnda da bu yazýyý Belki yaþam kadar güzel güleceksin yine. Belki de çoðu zaman olduðu gibi gölgelenecek yüzün... Yüzüne gölge düþüreceksin gece gibi... Sonra da gideceksin...
Gittiðinden beri bu günü bekliyordum... Bu günü, beni arayacaðýn günü bekledim... Her telefon sesi irkiltti beni. Her telefon sesinde, arayan sen ol istedim. Her zaman olduðu gibi en aramayacak insanlar bile aradý. Oysa hiç biri sen deðildin.
Dolandým durdum akþama kadar. Hiç bir þey yapmadan sýrt üstü yettým. Ama hiç kapamadým gözlerimi. Gözlerimi kapamaktan korktum, gözlerine yakalanýrým diye
Tam bir saat önce tekrar çaldý telefonum. Sýkýntýyla aldým elime. Annenin numarasýný görünce durdum. Ýl satýrý okuduðumda, "Zafer yarýn Mersin'e geliyorum. Akþam gel..." Yazýyor sandým. Oysa akþam geri döneceðini yazýyordun. Bir de gizli belgeni getirmemi istiyordun... Zaten o belge olmasa aramazdýn bile. Deðil Mersin'e geleceðinden, geldiðinden bile haberim olmazdý. "Bana gel istersen." diye sordum. Az sonra geldi cevabýn... Elektrik faturasýný ödeyecekmiþsin, Serap'la buluþacakmýþsýn, akþama da Adana'ya dönecekmiþsin...
Yarýn geleceksin.... Kýsacýk kalýp yanýmda, sonra da gideceksin... Sen gidince, benim de bu þehirde kalmamýn bir anlamý kalmayacak artýk... Yarýn geleceksin... Sonra da hemen gideceksin. Ardýndan da ben gideceðim...
                     23-Haziran-2002      
Halkkent