ve
cehalet uyandý
kardeþliði yoketmek için,
kýzýla boyanýyor gökyüzü
ne günün doðuþu bu ne de batýþý.
Bir utanç tablosuna baþlanýyor,
dumana ve aleve
sürülerek fýrçalar.
Tanrý için
yürüyor kalabalýk,
küfürlerle
savaþ açýyor türkülere
ve
küfürler çarparken
alevlerle örülü duvarlara
susuyor
türküler
tatvan'da silvan'da
Hasret'in sesi yükseliyor
yangýn yerinden
yalnýzca;
ölüm denizin kýyýsýnda anacýðým
ölüm göðün yüzünde
ölüm yerin dibinde
ölüm soluk alýþýnda
ölüm baþucunda...