Bir tek uykumda sevemiyorum seni,gözümü açar açmaz resmini arýyorum yataðýmda,önce alýp göðsüme basýyorum sonra sayýsýz buseler.Ayaklarým deðiyor yere,iki ayaðým birden;o an anlýyorum seni daha da sevebilmek daha da yaþatabilmek için hayata direnmiþliðimi...Duvardaki saate takýlýyor gözlerim;akrep kaçarken yelkovan kovalamakta,her altmýþ beþ dakikada bir buluþmalarý.O buluþmadaki hasretle sarýlýþlarý,akrebin baþýnýn yelkovanýn omuzlarýna deðmesi,altmýþ beþ dakikada bir kendilerini kaybetmiþlikleri.Elimi yüzümü yýkayýp sofraya oturmuþluðum;bardaðýmýn çayýný bekleyiþi,o bekleyiþte parmaklarýma yansýyan soðukluðu ve buluþtuklarýnda saydam teninde buzullarýn eriyiþi.Öyle çok ýsýnýrdý ki içi kavuþmanýn verdiði sevinçle dakikalarca kendine gelmesini beklerdim.Sofrayý toplarken yerde gördüðüm karýnca;yolunu kaybemiþ gibi bir saða bir sola çaresiz gidiþi.Bir süre sonra anlýyordum aradýðý yol deðil kaybettiði sevdiðiydi.Buluþtular ama çok kýsa sürdü sohbetleri ve yine ayrýldýlar.
Seni,beni,bizi görüyordum herþeyde,göremediðim yerde cebimden çýkardýðým resmin;resminde büyüyordu gözbebeklerin.Boþlukta salýnan ellerin beliriyordu birden ve uzanýyordu boynuma.Sen bana sarýlýyordun ben resminde büyüyen o gözbebeklerini öpüyordum."Gözümden öpme,hasret girer aramýza" derdin hep.O kadar büyümüþki hasretin ben seni inatla gözbebeklerinden öpüyordum ama yine de uykumda sevemiyordum seni.Bazen dayanamaz gelirdin rüyalarýma, tam birbirimize sarýlacakken biterdi rüyalar,bense gözbebeklerini öpüp boynuna sarýlamýyordum,hasretini dindiremiyordum düþlerimde.Birbirimize anlýkta olsa kavuþmalarýmýzý herþeyde görürken bir uykumda göremiyordum.Bu yüzden sevdiðim uyumak istemiyorum artýk çünkü uykumda sevemiyorum seni...