Odamdayým yine
Duvarlarda kalmýþ hep suretin
Ne yana dönsem senden hatýra
Saçlarýn kalmýþ pembe yastýðýmda
Hani o kaçamak geceden
Masada bardaðýn duruyor
Hani çay içtiðimiz
Hani þekerini fazla attýðým
Hani beceriksiz diye sataþtýðýn
Yýkamadým
Yýkamam
Yataðýmý bile toplamadým,
Toplamam
Sen varsýn orda hala
Tam yorganýn altýnda
Dudaklarýn, avuçlarýn,
Gökyüzü rengi gözlerin
Ve tam seviþelecek kadar ateþli
Çýrýlçýplak tenin
Uyuyorsun gittiðinden beri
Hiç dokunmadým
Uyandýrmadým
Hiç seviþmedim
Elbiselerini alýpta gitmiþsin
Hayalin çýplak kaldý
O yüzdende hiç giyinmedin
Ama arada dudaklarýmý deðdirdim dudaðýna
Tenin yaz güneþi kadar sýcak hala
Dumaný üstünde bir köy ekmeði gibi taze
Kokunda kalmýþ yastýðýmda
Öptükçe hayalini sindi saçlarýma
Týpký eskisi gibi
Týpký her seviþmenin ardýndan olduðu gibi
Kapý çaldý telefonlar geldi bakmadým hiçbirine
Týpký her ateþli anýmýzda olduðu gibi
Ama ben seni hiç uyandýrmadým
Hiç seviþmedim de
Hiç uyumadým da

Yataðýmda hayalin vardý
Duvarlarýmda suretin
Geceler boyu duvarlarý izledim
Hep kokunu çektim içime
Hayalini duyumsayýp hissettim
Ama hiç seviþmedim
Sende hiç giyinmedin
Hep çýrýlçýplaktýn
Ve ben hiç yorganý kaldýrýpta
Yokluðunla yüzleþemedim