Karþýsýnda tam anlamýyla duran bendim
Kiþiselleþtirmedim olaylarý, geneldi
Konuþmak istemedim,
zorladý ve sese geldim.

Ýhtiþamlý hayat danslarýnda var olmayý umut etmedim
Okþadým saclarýmý ve
kendimi telkin ettim.
Beklediðim umut bu yöndeydi
onu farkettim.

Önce biraz yürüdüm
Sakindim ve sessiz
Karanlýk bir gece mevcuttu ciðerlerimde
Gökyüzü son demlerini oynamaktaydý
gün ýþýðýna karsý
Ve malup olacaktý
Bu oyunun sonu yoktu
Berabereydiler sonsuzluðun derin çukurunda.

Yürüyüþüm hala bitmemiþti
Ama yorgun gibi bir tavrým vardý
Sanki çocukluðumdu bendenim, gayet dinçti
Ruhumdu gösteren yorgunluðu

Sonra durdum, adýmlarým sýfýrýn altýndaydý
ve hava soguktu.

Bitiþ dedikleri þey bu olmalýydý
ve karartma gecenin sonu gelmiþti
benim ruhum gibi...

Elimdeki papatyalarsa hala dipdiriydi...