Ölüm kadar soðuk, ölüm kadar sýð ve ölüm kadar sessizsin.
Ölümü kandýrabilir mi bir kral. Gücü, ihtiþamý yada yaþama arzusu, yada karýsýna olan aþký yada yaþama olan baðlýlýðý ölümü kandýrmasý için yeterli olur mu?
Ölümü kandýrmayý baþardý Korinthos Kralý Sisyphos. Kendini almaya gelen ölümü, zincirlerle sýkýca baðlayýp kaçmayý baþardý. Deli bir sevinçle koþtu kýrlarda, zincirinden kurtulamaz sanýyordu ölüm ve öylede oldu. Ares yardýmýna koþana kadar ölümün, ölüm tutsak kaldý Kral Sisyphos’un zincirlerinde. Ýlk kez tutsak kalýyordu ölüm ve kimse gelmez sanýyordu yardýmýna… ölüm tutsak kaldýkça zincirlerinde, kimse ölmedi dünyada. Savaþlar olmuyormuþ, zehirler zehir deðilmiþ , aciz insan bedeni silahlarýn hükmünü yerle bir etmiþ ve tanrý artýk bizim sandýðýmýz kadar mükemmel deðilmiþ gibi yaþadýk bir süre…
Ares mutsuz olmuþtu, yeryüzünde ne acý çeken insan yüzü görebiliyor, ne baþlattýðý savaþlarda insanlar ölmüyordu… insan mutlu, tanrýlar acizdi artýk…
Ares ölümü kurtarmak için yola çýktý, ölüm Sisyphos’un zincirlerinden kurtuldu ve büyük bir aceleyle koþtu kral Sisyphos’un kalbini göðüs kafesinden çýkarmak için…
Karþý karþýya geldi kral ve ölüm… kral direnmedi…
Birlikte yer altý dünyasýna, ölüler ülkesine gittiler… Kral burada karýsý Merope’nin kendisi için cenaze töreni yapmadýðýný hatta cesedine bile saygý göstermediðini öðrendi. Üzüntüsü ölmüþ olmanýn acýsýný bastýrdý. ölümüne saygý göstermeyen karýsýný cezalandýrmak için Hades’e gitti. Hades biraz kendisine, birazda ölüme saygý duymayan insanoðluna nispet için gitmesine izin verdi. Oysa tanrýlarýn küçümsediði insan aklý yine üstün geldi, Sisyphos her þeyi önceden planlamýþtý ve Merope zaten Sisyphos’un isteðiyle saygý göstermemiþ, gömmemiþti çok sevdiði kocasýnýn cesedini.
Yeryüzüne çýkan kral izini kaybettirdi tanrýlara ve yýllar boyu birlikte, mutlu yaþadýlar.
Tanrýlar Korinthos Kralýna ibret-i alem için dillere destan olacak bir ceza verdiler…
Dev bir kayayý iterek bir daðýn doruðuna çýkarmakla cezalandýrdýlar hoyrat kralý. Kayayý bir kez doruða çýkarmayý baþarýrsa affedilir sanýyordu ama tanrýlarýn baþka bir sürprizi daha vardý… Kaya daðýn tam doruðuna vardýðýnda yeniden aþaðý yuvarlanýyordu. Kral elinden gelen her þeyi yapýyor fakat engel olamýyordu…

Ölüm belki hafif kaldý bu sonsuz cezanýn yanýnda…

Yaþama isteði anlamsýz, ölüme saygý kutsal oldu…