Ýmam-ý Rabbani’nin yazdýðý kitaplarý incelerken birini alýp okumayý düþünüyordum.Hepsi okunasý baþlýklarla albenisi
fazlayken biri vardý ki :illa da BENÝ AL- BENÝ AL ,diyordu
Kitabýn adý ilgimi çekmiþti…Kýymetsiz Yazýlar….

Þaþýrdým kaldým ,öylesine kutlu bir yürek nasýl kýymetsiz yazý yazabilir…kitabý evirip çevirmeme gerek kalmadan baktým altýna açýklamasý yapýlmýþ…

Kýymetsiz Yazýlar (Kýymeti Bulunamayan Yazýlar)
Bu açýklamayý görünce sýrrýný çözmeye kitabý okumaya baþladým.…düþündüm ki zira kadýnlarda öyle…kýymetsiz kadýnlar (kýymeti bulunamayan kadýnlar)bu dünyada herhangi bir deðerle karþýlaþtýrýlabilir mi?annelerimizin hakýnýn,vefasýnýn karþýlýðýný bu dünyada ödeyebilir miyiz?mümkünatý yok…ister sýrtýmýzda taþýyalým ,ister ayaklarýnýn altýný öpelim yinede onlarýn hakkýný ödeyemeyiz.Çünkü kadýn Allah güzelliðinin yeryüzüne vurmuþ bir nurudur,sadece sevgili deðildir;bacýdýr ,anadýr,çocuktur,eþtir…

Asýrlar boyunca kadýn için neler söylendi,neler…ne kanlý maceralar oldu…kýz çocuklarý diri diri topraða gömülmüþ insandan sayýlmamýþ.Taki islamiyetin kabulüyle beraber kadýn gerçek deðerini islamla bulmuþ.Zira islami tasavvuf kadar hiçbir zihniyet,hiçbir felsefe ona hakiki mevkini vermemiþ.ama her nedense sanki islam kadýný ikinci plana atmýþ gibi kadýn haklarý aranýyor,kadýnlar günü diye uyduruk bir gün ortaya çýkýyor.Oysa kadýnlar okumuyor ve araþtýrmýyorlar demek ki..sokak sokak gezip,el kol sallayarak eþitlik istemek oldukça rahatsýz ediyor beni.Önce okuyarak baþlamalýyýz.Açalým veda hutbesini görelim peygamberimizin (s.a.v)kadýnlar için neler söylediðini.Açalým Kur’an-ý Kerim’i görelim Nisa Suresi ni ve ne kadar önemsendiðimizi…
Ýþte o sýra eþitliðin ne demek olduðunu ve aslýnda eþit olduðumuzu anlayacaðýz.Ýslamiyetin
Ýlkzamanlarýnda kadýn sosyal hayatýn her safhasýnda erkekle beraber yer almýþ,durmadan çalýþmýþ günümüzde de öyle deðil mi.?Yalnýz çalýþmak konusu bazý maddeciler tarafýndan öylesine saptýrýlmýþ ki:

Kadýn eðer para getirmeyen bir hizmet sunuyorsa deðerli deðil..oysa bu insanoðlunun kendine yaptýðý en büyük kötülüktür.Bir þeyin deðerini belirlemesi için “”para””yý ölçü almasýdýr…yani paraya göre kadýnda deðerli yada deðersiz oluyor..hatta para öyle tapýlasý hale geldi ki ne yaparsanýz yapýn çok para getiren iþler deðerli,diðerleri deðersiz konumda.

Kadýnýda mimsiz medeniyet ne yazýkki bu furyanýn içine soktu ..þimdi çözümleyebilene aþk olsun..bakýn bu konuya biraz daha açýklýk getireyim..mesela;

Temizlikçi bir bayanýn yaptýðý iþ deðerlidir çünkü o karþýlýðýnda “para””alýyor
Yalnýz
Ayný þartlarda kendi evinin temizliðini yapan bayan yaptýðý iþin karþýlýðýnda para almadýðý için çalýþmayan kadýn olarak nitelendiriliyor..

Çocuk bakýmý içinde bu böyle…kendi çocuðunuza bakýyorsanýz takdir görmüyorsunuz
Lakin
Çalýþma maksatlý para karþýlýðý bir baþkasýnýn çocuðuna bakýyorsanýz önemseniyorsunuz.
Ýþte bu zihniyetten ötürü ev hanýmlýðý hor görülüyor,doðal olarakda kadýnlarýmýz kendilerini erkekleri karþýsýnda deðerli göstermek için olmadýk iþlere bulaþýyorlar..yani çalýþmakla eþitlik olmuyor,aksine kadýna verilen hak elinden alýnmýþ oluyor;çünkü kadýn dýþarýda çalýþtýktan sonra gelip evinde ki iþleri yapmak zorunda.Oysa erkek iþi bitince evin temizliðine vesaire iþlere karýþmýyor.Hani ptt diyorlarya ..pijama terlilk,televizyon formülü ,erkeklerin evdeki durumu aynen öyle…eee ben ne anladým bu eþitlikten…oysa kadýn fýtrat olarak hassas yaratýlmýþ..narin,nazenin..erkek dýþarýya uygun fýtratýyla yorulmazken bir kadýn dýþarda olduðu müddetçe erkekten daha çabuk yýpranýyor..hem yýllar yýlý bu kadýn-erkek eþitliðini ;elmenýn portakal olma isteðine benzetmiþimdir.Elma illada portakal olmak istiyor,vitamin olarak elmanýn iþlevi ayrý-portakalýn iþlevi ayrý..elma elmalýðýný;portakal portakallýðýný bilmeli…

Yani erkek parasýyla otoriter olunca kadýnda para kazanýrsam deðerli olurum düþüncesiyle

para getiren bir iþ peþine düþüyor.Ben bu þekilde düþünen kadýnlarý güçsüz görüyorum.Bir evde hem anne hemde baba evden ayrýlýnca yuvalarda ister istemez çatýrdýyor.Ev pansiyon gibi kullanýlmaya baþlanýyor,eþler birbirlerini - çocuklarýný çok az görmeye baþlýyorlar hatta baba iþ yerindeki hanýmlarý kendi hanýmýndan daha fazla görmeye baþlýyor,hanýmda iþyerinde daha fazla vakit geçiriyor.

Þimdi kimi görsem ailenin bozulduðundan þikayetçi.Annesini-babasýný evde çok az gören bir çocuktan,baþkasýnýn elinde biyüyen bir çocuktan nasýl ruh saðlýðý bekleyebiliriz,bunun suçlusu çocuk mu? Anne mi?yoksa hiçbiri mi?

Öyleyse yeniden bir muhasebe yapma zamaný.ya bu diyardan gitmeliyiz;yada bu koyunu gütmeliyiz…seçim sizin…seçim bizim ..seçim hepimizin.


pýnar önalan.